چراغ نو در خودروهای آئودی

چراغهای خودرو پیوسته نقش مهمتری را در این وسیله نقلیه بعهده میگیرند. از یکطرف این چراغها تبدیل به نشان خودروها گشته اند و از سوی دیگر وظایف مربوط به ایمنی را بعهده گرفته اند.

شرکت خودرو سازی آئودی آلمان هم اکنون چراغهای هوشمندی را طراحی و عرضه کرده است که به یک دوربین و یک کامپیوتر مداربسته خودرو متصل میباشند و بدینگونه است که بازی با نور آغاز گردیده است.

مردم عادی معمولا در مورد چراغهای خودرو چندان دقیق نمیشوند، اما بگذارید که در اینجا به دو خصوصیت بارز چراغهای خودرو اشاره نماییم:

-  یک چراغ نوین و به روز شده خودرو امروزه از حدودا  400  جزء کوچک تشکیل شده و در امر تولید تنها کمی کمتر از یک موتور بنزینی خرج برمیدارد.

- معمولا نور چراغهای یک خودرو بحدی روشن و قوی میباشد که خودرویی که در پیش روی آن حرکت میکند نیاز مبرمی به روشن کردن چراغهای خود برای یافتن راه ندارد. در همینجا متذکر گردم که این واقعیت بمعنای استفاده نکردن از نور چراغ خودرو به بهانه روشن بودن راه بوسیله خودرو پشت سر نمیباشد.

مدتهاست که چراغهای خودرو دیگر تنها نور مستقیم پخش نمیکنند بلکه تا حدی مسیر پیچ ها و گذرها را دنبال مینمایند و حتی امروزه میتوانند خودروهایی که از پیش رو میآیند را از طیف نوری خود بیرون گذارند.

در جهانی که خودروها معنای سنتی خود را پیوسته بیشتر از دست میدهند و ظاهر آنها هر روزه بیشتر شبیه یکدیگر میشود، چراغهای خودرو مفهوم دیگری بدست آورده اند و به صحنه بازی طراحان و وسیله ای در دست بازاریابان مبدل گشته اند.

امروزه از چراغهای کوچک و بزرگ خودرو علایم و نشانه هایی درست شده اند که همانند یک امضا خودروهای گوناگون را از یکدیگر متمایز میسازند.

تعداد منابع نوری چراغ خودرو و میزان و شدت و تنوع نورها در آنها چنان با دقت و وسواس تعیین میگردند که گوئی توان و سرعت و شکوه یک خودرو با آن سنجیده میشود.  یکی از کسانیکه بطور مضاعف بر روی پدیده و تکامل نور در خودروها کار میکنید اشتفان برلیتز  Stephan Berlitz  از کارخانه خودروسازی آئودی میباشد.

درحالیکه طراحی چراغ خودرو در واقع انتخاب میان چراغهای سنتی (گرد) و یا پیشرفته تر (چهارگوش) نام داشت، امروزه آقای برلیتز گروهی متشکل از صد نفر مهندسین را تحت نظارت خود دارد که کاری ندارند بجز اینکه تمام حواس کاری خود را بر روی جزئیات و طراحی چراغهای نوین خودرو متمرکز نمایند.

جدیدترین دستاورد این کارفکری طیف نوری آئودی است که نمونه بارزی از هنر مهندسی و طراحی آلمانی میباشد.

این اواخر و پیش از آن کارهای نوین چندانی از آئودی سرنزده بود و بخاطر همینهم رئیس بخش تحقیق و مهندسی آنرا از خدمت معاف کردند.

در پاییز امسال خودرو آئودی A8   باچراغهای طرح نوین که در آن منابع نوری لد LED را جداگانه میتوان تنظیم نمود؛ به بازار خواهد آمد. بدینوسیله بازی با نور آغاز میگردد.

نکته درخور توجه در چراغهای جدید اینستکه این چراغها با دوربینی که حرکت خودروهای پیش رو و خودروهایی که از روبرو میآیند نظارت میکند، در رابطه است و بهمین سبب نیز منابع نوری خود را چنان کم و زیاد میکند که برای مثال خودروهایی که از روبرو میآیند را از هرم  نوری خود بیرون میگذارد و بدینوسیله نور خودرو چشم راننده روبرویی را نمیزند و آزار نمیدهد.

چراغهای نو اینکار را با چنان مهارتی انجام میدهند که اگر چند خودرو همزمان از روبرو بیایند، فضای میان این خودروها را روشن میسازد بدون اینکه خو خودروها را در معرض تابش مستقیم نور قرار دهد.

برای بنمایش گذاشتن این پدیده، برلیتز بدست چندنفر از همکارانش چراغ قوه دستی روشن داد و آنها را در برابر تابش پرتو چراغهای خودرو مدل جدید نگه داشت که در آئودی A8  بکار خواهند رفت.

درحالیکه این همکاران از تابش مستقیم پرتو چراغها بدورمانده بودند، فضای میان آنها روشن گشته بود.  اینگونه میتوان حتی چراغ بالای راه دور را نیز پیوسته روشن نگاهداشت بدون اینکه راننده روبرویی را ناراحت کند.

چراغهای نوین تنها به دوربین متصل نیستند بلکه به یک کامپیوتر داخلی خودرو نیز وصلند. بدینصورت زمانیکه خودرو در سرپیچی قرار میگیرد و مسیر آنرا میپیماید، پرتو چراغها نیز به سمتی متمایل میشوند که مسیر پیچ است. اینگونه چراغها خود را با مسیرحرکت مطابقت داده و همزمان نیز حرکت پیاده روها و یا کسانیکه در حاشینه خیابانها مشغول راه رفتن و یا ایستادن هستند را کنترل کرده و نور را بر روی آنها متمرکز مینماید.

سروده ای از عمرخیام نیشابوری

هنگام سپیده دم خروس سحری

دانی که چرا همی کند نوحه گری؟

یعنی که نمودند در آیینهٔ صبح

کز عمر شبی گذشت و تو بی خبری

روغنِ زیتون برای پوست

روغنِ  زیتون با موادِ  با ارزشی که در آن هست چندین هزار سال میباشد که از سویِ  انسان برایِ  نرم کردنِ  پوست‌هایِ  خشک و شکننده بکار برده میشود.

خصوصیاتِ  ضّدِ  باکتری بودن و همچنین وجودِ  ویتامینهایِ  زیادی که در آن هستند، از پوست محافظت کرده و آنرا نرم و لطیف نگاه میدارند.

روغنِ  زیتون دارایِ  ویتامینِ  و ماده خوشبو کننده و بیو اکتیوِ پلی فنول، کلروفیل، و همچنین بخشِ  زیادی از اسید‌هایِ  چربِ  اشباع شده و اسیدِ  لیونل اشباع نشده داراست. در باره روغنِ  زیتون می‌گویند که خون را کمی‌ رقیق میسازد و از بروزِ  حمله قلبی تا حدی پیشگیری می‌کند.

روغنِ  زیتون دستگاهِ  گوارشی را به کار میاندازد و ترکیب‌هایِ  شیمیایی آن تا حدی از پیری و ابتلا به سرطان پیشگیری می‌کند.

در جزیره‌ کرت (یونان) که بیشترین مصرفِ  سرانه روغنِ  زیتونِ  جهان را داراست،  بطورِ  چشمگیری تعدادِ  افرادی که از بیماریهایِ  قلبی و سرطان رنج میبرند، کم میباشد. در همین جزیره بود که مردمان تمدن مینویی به کاشت گسترده زیتون و گرفتن روغن از آن مبادرت ورزیدند.

کهنترین بازمانده روغن زیتون به تاریخ چهار هزار سال پیش از زایش مسیح باز میگردد که در خاورمیانه کشف شده. برخی را گمان بر این است که زیتون نخستین بار در شش هزار سال پیش در مناطقی از قفقاز و باختر ایران امروزیبطور پراگنده  از حالت کشت وحشی به کشت کشاورزی مبدل گردید.

واژه اویل زبانهای خانواده انگلیسی از ریشه نام زیتون که بزبان فنیقی اوفلیون خوانده میشد گرفته شده است . زبان فنیقی از خانواده زبانهای سامی است. همانطور نیز واژه عربی زیتون از زیت که در زبان عبری به این میوه گفته میشد، ریشه گرفته است.

کیفیت و جنسِ  روغنِ  زیتون در تاثیرِ  آن بر رویِ  بدنِ  انسان مؤثر میباشد.

میزان هشتاد و پنج درصد زیتون جهان بترتیب در کشورهای اسپانیا (1.564.700 تن)، ایتالیا (542.100 تن)، یونان (351.800 تن )، سوریه (208.329 تن)، تونس ( 192.600تن ) و ترکیه (177.900 تن) بعمل میآید.

چرا مک دونالد بساطش را در بولیوی جمع کرد؟

کمتر کسی است که نام مک دونالد عرضه کننده زنجیره ای فست فود در جهان را نشنیده است.

و نیز کمتر کسی است که امکان رفتن و خرید کردن در مک دونالد را داشته و زمانی گذرش به آنجا نیفتاده. نسل جوان و نوجوان که گویی نافشان را در آنجا بریده اند.

از جمله کشورهایی که مورد هجوم نمایندگیهای مک دونالد قرار گرفتند، یکی هم کشور بولیوی بود.

اما مک دونالد سرانجام در سال 2013 و پس از چهارده سال مجبور شد که نمایندگیهایش را در این کشور آمریکای جنوب ببندد و از آنجا برود.

دلیل اینکار مک دونالد، مقاومت و لجبازی دولت بولیوی نبود بلکه مردم بولیوی معتقد بودند که علیرغم ارزانتر بودن، تا حدی متنوع بودن و راحت تر بودن خرید غذا در فروشگاههای مک دونالد، آنها ترجیح میدهند که به آشپزی سنتی خویش وفادار بمانند.

زمانیکه اینها از مک دونالد درخواست کردند که درکنار غذاهای فست فود غذاهای سنتی بولیوی را نیز عرضه کند و مک دونالد به این کار مبادرت نورزید، مردم بولیوی در یک حرکت خودجوش، خرید از این فروشگاه زنجیره ای را تحریم کردند.
مردم بولیوی میگفتند ما میدانیم که بهای غذاهای سنتی ما در چه حد میتواند باشد. اگر مک دونالد همین غذاها را با بهای ارزانتر بتواند عرضه نماید پس ارزان بودن دیگر موادغذاییش قابل توجیح میباشد و آنموقع خریدن یا نخریدن آنها بستگی به ذائقه خریدار دارد ولی اگر نتواند غذاهای سنتی ما را با بهای ارزانتر و درسطح همبرگرهای فروشیش عرضه نماید، آنوقت برای ما این پرسش مطرح میشود که آنها چه چیز برای خوردن بما میفروشند که بیرویه ارزان است.

پس از مدتی سرسختی و مقاومت، سرانجام مک دونالد مجبور شد تا دکانهای خود را ببندد و از بولیوی رخت بربندد.

اینکار را مردم کردند، بدون اینکه خشونتی بکار ببرند و یا تشنجی به راه اندازند.
رسانه ها از اینکار مردم بولیوی بعنوان  Deep cultural rejection یا نفی فرهنگی ژرف یاد کردند.

چون است؟ - سعدی

چون است حال بستان ای باد نوبهاری؟

کز بلبلان برآمد فریاد بی‌قراری

ای گنج نوشدارو با خستگان نگه کن

مرهم به دست و ما را مجروح می‌گذاری

یا خلوتی برآور یا برقعی فرو هل

ور نه به شکل شیرین، شور از جهان برآری

هر ساعت از لطیفی رویت عرق برآرد

چون بر شکوفه آید باران نوبهاری

عود است زیر دامن یا گل در آستینت

یا مشک در گریبان، بنمای تا چه داری

گل نسبتی ندارد با روی دلفریبت

تو در میان گل‌ها چون گل میان خاری

وقتی کمند زلفت، دیگر کمان ابرو

این می‌کشد به زورم، وان می‌کشد به زاری

ور قید می‌گشایی وحشی نمی‌گریزد

دربند خوبرویان خوشتر که رستگاری

زاول وفا نمودی چندان که دل ربودی

چون مهر سخت کردم، سست آمدی به یاری

عمری دگر بباید بعد از فراق ما را

کاین عمر صرف کردیم اندر امیدواری

ترسم نماز صوفی با صحبت خیالت

باطل بود که صورت بر قبله می‌نگاری

هر درد را که بینی درمان و چاره‌ای هست

درمان درد سعدی، با دوست سازگاری

رایی و نظری

مردمیکه واژه های "اگر"، "شاید"، "گمان برم"، "ولی" و "اما" را در گفتگوهای روزمره خود زیاد بکار برند، مردم پویایی نبوده، به واقعیات زیاد نزدیک نیستند و پیوسته در حال جستجو باقی خواهند ماند.

کهن‌ترین تاجِ گل گور

فرقی‌ نمیکند که مراسمِ نامگذاری بوده باشد یا پیوندِ  زناشویی و یا خاکسپاری، تاجِ  گل و دسته گل در بسیاری از کشورها و حوزه‌هایِ فرهنگی کهن‌، جزیی از این مراسم را تشکیل میدانند و هنوز هم میدهند.

باستان شناسان کشف کردند که در بخشِ  خاوریِ  دریایِ  میانهٔ (مدیترانه) یعنی‌ در اسرائیلِ  امروزی، در ۱۲۷۰۰ سالِ  پیش مردم در درون و در کنارِ  گورِ درگذشتگانشان گل میگذاشتند.

و بدینگونه مشخص گشت که انسان از هزاران سال است که به تزئینِ  گورهایِ نزدیکانِ  خود میپردازد، این یعنی‌ بسیار زودتر از آنچه تا کنون تصور میشد.

بنا به گفته‌هایِ  پژوهشگران که در نشریه Proceeding پخش شده، اینگونه کارها میتوانستند به بالا بردن و  توانمند کردنِ  حسِ  حمیتِ  گروهی کمک نمایند.

دانشمندانِ  پیرامونِ  دانی‌ نادل  Dani Nadel   از دانشگاهِ  حیفا در اسرائیل، گورهایی از دورانِ  نتوفیه را موردِ  کاوش قرار دادند.

دوران نتوفیه حدودا ۱۵۰۰۰ سالِ  پیش در سرزمینهایِ  خاورِ  دریایِ میانهٔ (دریایِ  مدیترانه) آغاز گردید.

برای نخستین بارافرادِ  مربوطِ  به این دوران و این بخش از زمین بودند که  مردگان خود را به خاک میسپردند.

از این دوران گورهایی در غار رقفت که در کوه‌های کارمل، واقع در اسرائیل قرار دارد، یافته شد که در آنها ۲۹ اسکلت پیدا شدند. بیشترِ  این اسکلت‌ها را در گورهایِ  تکی‌ پیدا کردند، تنها در چهار دانه از آنها بودند که گورها دو نفری بودند. از میا‌ن آنها چهار گوری بیشتر موردِ  کاوش قرار گرفتند که قدمتی میا‌نِ  ۱۱۷۰۰ تا ۱۳۷۰۰ سال داشتند.

دانشمندان باقیمانده گیاهانِ  گوناگونی را در این غار پیدا کردند که تنها در درون گورها قرار داشتند و نه‌ در جایِ  دیگری. برخی‌ از این گیاهان مشخص ساختند که خاک سپاری مردگان در بهار انجام شده است .

همچنین باستان شناسان متوجه گردیدند که کف ِ  غار در جاهایی توسطِ انسان صاف و مسطح گشته بود تا بتوانند مردگانِ  خود را در وضعیتِ  مناسب به خاک بسپرند.

قصیده ای زیبا از مسعود سعد سلمان

ای سرد و گرم چرخ کشیده

شیرین و تلخ دهر چشیده

اندر هزار بادیه گشته

بر تو هزار باد وزیده

بی‌حد بنای آز کشفته

بی‌مر لباس صبر دریده

در چند کارزار فتاده

در چند مرغزار چریده

اقلیم‌ها به نام سپرده

در دشت‌ها به وهم دویده

در بحرها چو ابر گذشته

در دشت‌ها چو باد تنیده

در سمج‌های حبس نشسته

با حلقه‌های بند خمیده

بی‌بیم در حوادث جسته

بی‌باک با سپهر چخیده

اندوه، بوتهٔ تو نهاده

اندیشه، آتش تو دمیده

گردون ترا عیار گرفته

یک ذره بر تو بار ندیده

اعجاز گفتهٔ تو ستوده

انصاف کردهٔ تو گزیده

سحر آمده به رغبت و اشعار

از تو به گوش حرص شنیده

باغی است خاطر تو شکفته

شاخی است فکرت تو دمیده

هر کس بری ز شاخ تو برده

هر کس گلی ز باغ تو چیده

وین سر بریده خامهٔ بی حبر

رزق تو از تو بازبریده

افزون نمی‌کند ز لباده

برتر نمی‌شود ز ولیده

وان کسوتی که بختت رشته است

نابافته است و نیم تنیده

تا چند بود خواهی بی‌جرم

در کنج این خراب خزیده

چهره ز زخم درد شکسته

قامت ز رنج بار خمیده

لرزان به تن چو دیو گرفته

پیچان به جان چو مار گزیده

جان از تن تو چست گسسته

هوش از دل تو پاک رمیده

چشمت ز گریه جوی گشاده

جسمت به گونه زر کشیده

ادبار در دم تو نشسته

افلاس بر سر تو رسیده

نه پی به گام راست نهاده

نه می به کام خویش مزیده

اشک دو دیده روی تو کرده

نار چهار شاخ کفیده

گویی که دانه دانهٔ لعل است

زو قطره قطره خون چکیده

در چشم تو امید گلی را

صد خار انتظار خلیده

از بهر خوشه‌ای را بسیار

بر خویشتن چو نال نویده

شمشیر سطوت تو زده زنگ

شیر عزیمت تو شمیده

پر طراوت تو شکسته

روز جوانی تو پریده

بر مایه سود کرد چه داری؟

ای تجربت به عمر خزیده

حق تو می‌نبیند، بینی

این سرنگون به چندین دیده؟

حال تو بی‌حلاوت و بیرنگ

مانند میوه‌ای است مکیده

هم روزی آخرش برساند

ایزد بدانچه هست سزیده

مسعود سعد چند لیی ژاژ

چه فایده ز ژاژ لییده؟

زدن درختهای جنگلهای حاره

زدنِ  درختانِ  جنگلهایِ  حاره برزیل به صورتِ  فاجعه آمیزی افزایش داشته است.

بنا به آمارِ  دولتیِ  برزیل تنها در ماهِ  مای سالِ  جاری مساحتی برابر با ۴۶۵ کیلومترِ  مربع از این جنگلها نابود گشتند. این ۵ برابرِ  آمارِ مشابه سالِ  گذشته میباشد.

در مقایسه سالانه آمار اسف انگیزتر هستند. از ماهِ  اوتِ  سالِ  ۲۰۱۲ حدودِ  ۲۳۳۸ کیلومترِ  مربع جنگل ناپدید شدند که یک افزایشِ  ۳۵ در صدی را نشان میدهد. تنها این افزایش، مساحتی به اندازه سه‌ برابرِ  شهرِ  نیویورک و حومه را دارد.

این آمار نشاندهنده تائیدِ  سؤ ظنِ  طرفدارانِ  حفظِ  محیطِ  زیستِ برزیل میباشد که معتقدند پیشرفت‌هایِ  اولیه  پشتیبانی از محیطِ  زیستِ این کشور به پسرفتهایِ  درد آوری مبدل گشته اند.

از جمله دلایلی که برایِ  این جنگل ستیزیها عنوان میشوند یکی‌ استفاده از این مناطق برایِ  کاربردهایِ کشاورزیست (کاشتِ  سویا و بکار گیری چوب این درختها در درودگری) و دیگر اینکه در زیر نواحی متعددی از این جنگلها معادنِ  گوناگون  کشف و تخمین زده شده اند.

کمی‌ بیش از نیمی از جنگلهایِ  حاره در بسترِ  رودخانه آمازون قرار دارد که از میان ۹ کشورِ  آمریکایِ جنوبی می‌گذرد.

برزیل با داشتنِ  ۵۰۰ هزار کیلومترِ  مربع (آمارِ  مربوط به سالِ ۲۰۰۵)،بزرگترین سهم را در میا‌نِ  این ۹ کشور داراست.

درختهای جنگلهای حاره را بخش بسیار بزرگی از شش طبیعی کره زمین مینامند که مونوکسید کربن را جذب کرده و به اکسیژن تبدیل میسازد. نبود و یا کمبود این درختها دیر یا زود تمامی نقاط کره زمین را تحت تاثیر قرار میدهد.

دریایِ سیاهی از تایر خودروهای گوناگون

در کویت تایرهایِ  کهنه را در انبارهایِ  سر بازِ  بزرگی‌ میاندازند. در برخی‌ از این انبارهایِ  روباز میلیونها تایرِ  کهنه وجود دارند. ابعادِ این انبارها چنان بزرگ و غول آسا هستند که از فضا نیز قابلِ  رویت میباشند.

دریایِ  سیاهِ  لاستیک‌ها در الصلیبیه  واقع در ۳۰ کیلومتری باخترِ  کویت سیتی قرار دارد. برآورد میشود که در اینجا نزدیک به ۷ میلیون حلقه لاستیک بر رویِ  هم ریخته شده اند و هر ماهه نیز ده هزار به تعدادِ  آن‌ها افزوده میشود.

در ماهِ  آوریلِ  سالِ  ۲۰۰۲ مشخص گشت که وجودِ  این انبارهای تایرهای کهنه برای شهرِ  کویت چه از نظرِ  ایمنی‌ و چه از نگاهِ  تندرستی، چیز‌هایِ بیخطری هم نیست. در این ماه در یکی‌ از این انبارهایِ  سرباز حدودِ  ۵۰۰ هزار حلقه از این لاستیک‌ها آتش گرفتند و ستونهایِ  دودِ  سیاه در آسمان از فاصله چندین کیلومتری دیده میشد.

در حالِ  حاضر لاستیک‌هایِ  انبارِ  الصلیبه را با شن پوشانده اند اما این به معنای‌ِ  رفعِ  خطر نمیباشد.

گفتگوهایی در شرفِ  انجام است که کارخانه ساخت تایرِ  جدیدی احداث گردد که به جایِ  موادِ  اولیه از این تایر‌هایِ  کهنه استفاده کند و به این صورت کارِ  بازیافت انجام گیرد. ایده دیگر که به خوبی ایده نخستین نیست، اینبود که تایرهایِ  کهنه را ریز کرده و از ریزه‌هایِ  آن به جایِ  سوخت در نیروگاه‌هایِ  حرارتی استفاده نمایند.

بازیافت تایرهای کهنه در کشورهای حوزه جنوبی خلیج پارس و دریای عمان تجارت خوبی بنظر میرسد که از هر سو نیز مورد توجه قرار دارد.

تماشاگه رضوان - سعدی

هر که را باغچه‌ای هست به بستان نرود

هر که مجموع نشستست پریشان نرود

آن که در دامنش آویخته باشد خاری

هرگزش گوشه خاطر به گلستان نرود

سفر قبله درازست و مجاور با دوست

روی در قبله معنی به بیابان نرود

گر بیارند کلید همه درهای بهشت

جان عاشق به تماشاگه رضوان نرود

گر سرت مست کند بوی حقیقت روزی

اندرونت به گل و لاله و ریحان نرود

هر که دانست که منزلگه معشوق کجاست

مدعی باشد اگر بر سر پیکان نرود

صفت عاشق صادق به درستی آنست

که گرش سر برود از سر پیمان نرود

به نصیحتگر دل شیفته می‌باید گفت

برو ای خواجه که این درد به درمان نرود

به ملامت نبرند از دل ما صورت عشق

نقش بر سنگ نبشتست به طوفان نرود

عشق را عقل نمی‌خواست که بیند لیکن

هیچ عیار نباشد که به زندان نرود

سعدیا گر همه شب شرح غمش خواهی گفت

شب به پایان رود و شرح به پایان نرود