امروزه در همه جای پلاستیک و موادِ
پلاستیکی موجود میباشند : بطریها، کیسههایِ خرید، لیوانها و ظروفِ یکبار مصرف،
ظروفِ لبنیات و فرآوردههایِ شیری، و و و… تا دلتان بخواهد موادِ پلاستیکی در
زندگیِ روزمره ما حضورِ فعالانه دارد. هنگامیکه از زبالههایِ پلاستیکی گفته میشود،
کمتر کسی به زبالههایِ پلاستیکی در آبها
نیز میاندیشد. در حالیکه زبالههایِ مایع نیز از این قاعده مستثنی نیستند.
به تازگی در پژوهشی که از سویِ
انستیتو آلفرد وگنر بر رویِ تصفیه خانهها انجام گرفت، مشخص گردید که این تصفیه
خانهها مملو از میکروپلاستیکها میباشند.
میکروپلاستیک ها، ذراتِ کوچکِ
پلاستیکی هستند که بزرگیشان از ۵ میکرومتر فراتر نمیرود.
بسیاری از این میکروپلاستیکها
مستقیماً از موادِ نرم کننده لباس شویی، خمیر دندانها، شامپوها و ژلِ حمام سرچشمه
میگیرند و از آنجا به دستگاههایِ تصفیه آب میرسند. برای نمونه یک لوله خمیردندان
پنجاه میلی لیتری چیزی در حدود پنج تا هفت و نیم گرم پلاستیک در خود دارد که از
طریق دهان میتواند جذب بدن گردد.
میزانِ مجازِ میکروپلاستیکها ۲،۵ میلیگرم
در هر مترِ مکعب میباشد ولی این تصفیه خانهها آبهایی در خود داشتند که حاویِ ۸۶ تا ۷۱۴ میلی گرم میکروپلاستیک بودند.
متناسب با بزرگیِ دستگاهِ تصفیه
آب، سالانه میان ۹۳ میلیون تا ۸،۲ میلیارد ذره پلاستیک از
هریک از این دستگاهها گذر کرده و واردِ سیستمهایِ آبی میشوند.
این پایانِ ماجرا نیست. در هر کیلو
کفِ خشک شده در این دستگاهها دست کم ۲۴۰۰۰ ذره میکروپلاستیک موجود
است.
غالباً این کفهایِ خشک شده را بر
رویِ کشتزارها پخش میکنند و بدینوسیله میکروپلاستیکها سر از دیگر موادِ غذایی نیز
در میاورند و یا مستقیماً در طبیعت پخش میگردند. اینگونه افزون بر خودِ آب که با
ذراتِ میکروپلاستیک آلووده است، بابتِ هر دستگاهِ تصفیهِ آب میانِ ۱،۲ تا ۵،۷ میلیارد
ذره میکروپلاستیک به گردشِ طبیعت وارد میگردند.
این پژوهش در نوع خود منحصر بفرد
است زیرا با کمکِ اسپکتروسکوپ نه تنها میزانِ میکروپلاستیکِ وارد شده به گردشِ طبیعت
تخمین زده شد بلکه گونههای آن نیز که آیا پلی آمید، پلی اتیلین یا پلی استیریل
هستند نیز مشخص گردید.
دانشگاه سنت پترزبورگِ روسیه نیز
پیشتر از این پژوهشِ مشابهی انجام داده بود.
انستیتو وگنر معتقد است از
آنجاییکه این میکروپلاستیکها به رودخانهها راه پیدا کرده اند و در آنها جریان
دارند، پس به دریاها و اقیانوسها نیز راه یافته اند و از اینرو منطقی میباشد که
پژوهشهایِ دقیق و مشابهی نیز بر رویِ رسوبات دریایی انجام گردند.
انستیتو وگنر پژوهشهایِ نخستینی
را در این زمینه انجام داده و وجودِ این میکروپلاستیکها را در رسوباتِ دریایی به
اثبات رسانده، اما بنا به آزمایشاتِ تا
کنون انجام شده این مقدار میکروپلاستیک در آبهای باز هنوز در حدِ زیاد بالایی
قرار ندارد.
ذراتِ میکروپلاستیکِ موجود در آبها
توسطِ پرتویِ خورشید تجزیه شده و به سیستمهایِ حیاتی وارد میگردند.
هنوز بدرستی پژوهشی در باره اینکه میزانِ تاثیراتِ منفیِ
آنها بر روی این سیستمهایِ حیاتی تا چه اندازه هست، انجام نگرفته و از اینرو مشخص نمیباشد.
No comments:
Post a Comment