بر خلافِ تصورِ بسیاری از مردم،
کامیونهایِ برقی پدیده‌هایِ نوی نیستند و حتی نسبتا تاریخه کهنی دارند.
حدود یک سده پیش در کشورِ آلمان
بیش از ۴۰ سازندهِ خودرو و کامیونِ برقی وجود داشت که سازندگانِ زیر به این گروهِ
۴۰ تایی تعلق دارند .
تا سالِ ۱۹۱۴ ( شروعِ جنگِ جهانی‌ِ
نخست ) در مجموع ۵۵۴ خودرویِ عمومیِ برقی (اتوبوس‌هایی که به مدارِ کابلِ برق
متصل بودند ) و کامیونِ برقی ساخته شدند. این کامیونها بیشتر در سازمانهای خدماتِ
شهری مانندِ آتش نشانی و جمع آوری زباله به کار گرفته شدند.
در سالِ ۱۹۰۵ هم شرکتِ مشترکِ Siemens & Halske کامیونی برقی عرضه نمود که قوهِ محرکه آن مخلوطی
بود از بنزین و باتری. پدرِ نخستی هایبرید‌هایِ جهان.
در شهرِ کلنِ آلمان سال ۱۹۰۷
یک کارخانه دار بنامِ ارنست هاینریش گایست کامیونی عرضه نمود که موتورش با دینام
حرکت میکرد. این دینام نخست بوسیله موتوری که بنزین سوز بود بکار می‌افتاد. گایست
همچنین نخستین اتوبوسِ برقی شهرِ کلن را در ۲۰ دسامبرِ سال ۱۹۰۷ به شهرداریِ این
شهر تحویل داد.
در شهرِ برانشویگِ آلمان هاینریش
بوسینگ موفقتر بود. او توانست کامیونی برقی با قوه ۱۸ اسبِ بخار تولید و عرضه کند
که در آرتش بکار گرفته شد. تولیداتِ بوسینگ که با نشانِ شیر مزین بودند توانستند
دو جنگِ جهانی را پشتِ سر گذاشته و با وجودِ دشواریهایِ فراوان تا سالِ ۱۹۷۱ که
این شرکت توسطِ کنسرنِ بزرگِ MAN خریداری شد به کارِ خویش
ادامه دهد.
نشانِ شیر بر رویِ خودروهایِ
بوسینگ شاید هنوز برایِ خیلیها آشنا باشد، هرچند که نامِ بوسینگ آن شهرتِ سابق را
میا‌‌نِ اهل فنّ دیگر ندارد.
از دههٔ ۶۰ سده گتشته تا آغازِ
هزارهِ سومِ ترسائی تکامل و طراحی کامیونهایِ برقی به کندی پیش میرفت و در برخی
از زمان‌ها اصلا پیش نمی‌رفت. زیرا بازدهیِ خودروهایِ بنزینی و دیزلی از خودروهایِ
برقی بیشتر بود. از آن گذشته بهایِ نفت بصورتی نبود که استفاده بنزین و
دیزل توجیهِ اقتصادی برایِ خریداران نداشته باشد.
در آواخر هزاره دومِ ترسائی و با
آغازِ هزارهِ سوم و بالا گرفتنِ مبحثِ حفاظت از محیطِ زیست و صدماتی که به آن وارد
میگردد، گفتگوها بر سرِ استفاده انرژیهایِ فسیلی نیز بالا گرفت و استفاده از این
منابع انرژی حسابی به چالش کشیده شد. همین نیز فرصتی بود برایِ همهِ خودروهایِ
برقی و در میا‌‌نِ آنها کامیونها.
کامیونهایِ برقی دوباره مطرح
گشتند و در برابرِ خواسته‌ها و چالش‌هایِ نو قرار گرفتند. با وجود این دستِ کم در آلمان
سازندگانِ کامیونها بطورِ جدی به این مساله نپرداخته اند. در دنباله بخشی که پس از این خواهد آمد خواهیم دید که این امر در
مورد اتوبوسهای برقی نیز صادق است. یعنی کشورهای اروپایی به تولید اتوبوسهای برقی
کمتر توجه کردند.
در نوشتن بعدی چند نمونه از
کامیونهایِ برقی‌ِ موجود در اندازه‌هایِ مختلف و با توانهایِ گوناگون با ذکر
مشخصاتِ فنی‌ِ کوتاهی از آنها را بنمایش خواهم گذاشت.
No comments:
Post a Comment