آشپزی کردن برایِ خیلیها کارِ پر
دردِ سر و دشواری مینماید. خیلیها هستند که فقط خوردن را دوست دارند ولی پختن را
نه. اما برایِ نیاکانِ انسانها پختن برداشتنِ گامِ بزرگی برایِ پیشرفت و تکامل
بود زیرا پختن سبب گردید که چیز‌هایی که هضمشان نشدنی و دشوار مینمود، بناگاه
قابلِ خوردن گردند و همین نیز سفرهِ انسان را رنگین‌تر کرد.
شگفت انگیز اینست که باستان
شناسانِ اما تا کنون اسناد و مدارکِ مستقیمِ کمی در موردِ آشپزیِ گیاهی
یافته بودند.
بتازگی باستانشناسانِ یک گروهِ بین
المللی در صحرایِ آفریقا موفق به یافتنِ خرده سفالهایی گشتند که باقی‌ماندهِ موادِ
غذاییِ پخته شدهِ گیاهی و حتی گونه‌ای از گیاهان آبی، را گواهی میدهند.
این بازمانده‌هایِ موادِ غذایی که
گیاهانِ آبی نیز در میا‌‌ن آنها یافت می‌شدند (صحرایِ آفریقا در آنزمان پر آب و
سر سبز بود) نمایان میسازند که گیاهان تا چه اندازه برایِ باشندگانِ آن زمانِ صحرا
اهمیت داشتند
تیم‌ِ ریچارد اورس هد Richard Evershed از دانشگاهِ بریستولِ
انگلیس آزمایش‌هایی بر رویِ ۱۱۰ خرده سفالِ یافته شده انجام دادند که در دو
کاوشِ صحرایی در جنوبِ غربیِ لیبی بدست آمده بودند. صخره تاکارکوری Takarkori و غارِ عون آفودا Uan Afuda در حدودِ ۸۲۰۰
سال پیش از زایشِ مسیح یعنی تقریباً ۱۰هزار سالِ پیش به مدت تقریبیِ ۱۰۰۰ سال
مسکونی بودند. در جوِّ خشکِ پس از آن دوران این سفالها و مواد غذاییِ بر رویِ
آنها توانستند خوب باقی بمانند.
از ۸۱ قطعه تاکارکوری بر رویِ ۳۸
قطعه بازمانده گیاهی موادِ غذایی یافته شد در حالیکه تعدادِ خرده سفالهای با
بازمانده موادِ غذایی حیوانی تنها ۲۹ عدد بود. از ۲۲ قطعهِ یافته شده در عون آفودا بر رویِ ۱۸ تایِ آنها موادِ غذایی گیاهی یافته
شد.
۵۴% بازمانده‌هایِ موادِ غذاییِ گیاهی
از گیاهانِ وحشی بودند.
تا به کنون اهمیتِ موادِ قضائیِ
گیاهی نزدِ نیاکانِ انسانها برای ما پوشیده بود. کهن‌ترین خرده سفالهایی که برایِ
پختن و آشپزی از آنها استفاده میشد مربوط به ۱۵۰۰۰ سالِ پیش هستند و در آنها
بازمانده موادِ غذاییِ حیوانی یافته شده بودند.
No comments:
Post a Comment