آموزش کارگروهی – تداوم کارگروهی

کارگروهی یا کار تیمی چیزیست که در کشورهای غربی از دیرباز بوده و وجود داشته و در کشورهای ما بتازگی متوجه آن و اهمیتش  شده اند.

کارگروهی کمتر از بدو چشم به جهان گشودن همراه کسی میباشد و بیشتر امری آموزشیست. بنا به گزارش دست اندرکاران بهترین و موثرترین سن  برای فراگیری گروهی کار کردن سنین خردی و کودکی میباشد.

چندی پیش در یکی از کانالهای تلویزیون آلمان  گونه های مختلف آموزش کارگروهی به کودکان را نشان میدادند که بسیار جالب و در عین حال کم خرج و ساده بود و کودکان نیز با شوق فراوان انجامش میدادند.

یکی از آنها مثلا الاکلنگی بسیار بزرگ و تقریبا پهنی بود که حدود بیست سی کودک میتوانستند بر روی آن بایستند. 

وظیفه گروههای متعدد متشکل شده از کودکان با سنین گوناگون و وزنهای گوناگون این میبود که با محاسبه و فکر خویش بر روی این الاکلنگ رفته و جوری بر روی آن قرار گیرند که الاکلنگ بتواند پانزده ثانیه در حالت تعادل یا بالانس باقی بماند و از گروه هم کسی پائین نیفتد.

حال این خود کودکان بودند که میبایستی با یکدیگر هم آهنگی و فکرکنند و رعایت حال و محل  خود و دیگران را بنمایند تا الاکلنگ بحالت موازی با سطح زمین درآید.

آنها اینکار را با خوشی و شوق و شادی فراوان انجام میدادند و جالب اینکه وقت را هم برای سرکوفت زدن یکدیگر هدر نمیدادند.

نه پیش از رفتن گروهی بر روی الاکلنگ و نه هنگام قرارگرفتن بر روی آن و نه پس از آن هیچ آموزگاری نقدی بر کار آنها نمیآورد و همه چیز کاملا در اختیار خودشان و با مسئولیت خودشان میبود.

گروهی که زودتر از دیگر گروهها موفق میگشت تا الاکلنگ را پانزده ثانیه به حالت تعادل درآورد برنده شناخته میشد ولی باز جایزه ای و تشویقی انجام نمیگرفت. تنها اعلام میگشت که فلان گروه برنده شده است.

جالبتر از همه ولی این بود که انجام این بازی  برای  بزرگسالانی که به سن بازنشستگی رسیده بودند هم پیشنهاد میگشت.