بن Bonn
بن نه تنها پایتخت سابق جمهوری فدرال آلمان در دوران جنگ سرد پس از جنگ جهانی دوم، بلکه یکی از قدیمی ترین سکونتگاه های این کشور است. بن شهری است در ایالت نورد راین وستفالن با جمعیت تقریبی 350 هزار نفر. بن در کرانه رودخانه راین قرار گرفته است یا بهتر بگوئیم رودخانه راین در میان این شهر جاری است. بن نام خود را از واژه رومی بونا گرفته است. چندگاهی در قرون وسطی این شهر با نام برن نیز خوانده میشد ولی از سال 1211 میلادی رسما اوپیدوم بوننسه نامیده شد که بن از آن مشتق شده است.
در سال 1989 این شهر تولد 2000 سالگی خود را جشن گرفت. بر این اساس، گفته می شود که مردم ژرمن غربی اوبیرها در اوایل سال 38 پیش از میلاد توسط رومی ها در اینجا اسکان یافتند. در حدود سال 11 پیش از میلاد، یک اردوگاه نظامی رومی در همین مکان ساخته شد که ریشه این شهر می باشد.
با این حال، گفته می شود که نخستین آثار استقرار انسانها در این مکان ده ها هزار سال پیش از آن وجود داشته است.
یکی از دیدنی ترین مکانهای این شهر تاریخی خرابه های دژی بر بالای تپه ای مرتفع می باشد بنام دراخن فلس Drachenfels به معنای صخره اژدها.
دراخن فلس افسانه ای مذهبی دارد. بر اساس این افسانه اژدهایی بر بالای تپه یعنی همانجائی که پسان دژی ساخته شد و ویرانه هایش امروز باقی مانده اند، زندگی می کرد که هر روز یکی از دختران بومی را می خورد. روزی دوشیزه ای مسیحی که در سفر بود وارد این شهر می شود و می خواهد که از آن گذر کرده و به راه خود برود.
ساکنان شهر که میدانستند اکنون موقع غذا خوردن اژدها می باشد، دختر مسافر را گرفتند و به زور به بالای تپه بردند و در برابر اژدهای گرسنه قرار دادند و خود بازگشتند. اژدها با دیدن غذای خود بپا خاست و به کشیدن نعره و افراختن آتش از دهان پرداخت. دختر که انجیلی در دست داشت از جای خود تکان نخورد و اورادی را زیر لب زمزمه می کرد. اژدها اینک کاملا به نزدیکی دختر رسیده بود و دختر همچنان آرام دعا می خواند. اژدها خمشناک خروشید و دختر خشمگین شد و صلیبی را که بر گردن داشت در دست گرفت و بلند کرد و مقابل اژدها گرفت. اژدها بناگاه از حرکت بازماند و مانند اینکه برق گرفته باشد از بالای تپه بلند به رودخانه راین افتاد و مرد. بومیان بسیار خوشحال شدند و دختر را به درون شهر برده و او را شهروند شهر بن ساختند و راهبه همراهش را نیز بدرون شهر آوردند تا به ایشان مذهب مسیحی بیاموزد.
ویرانه های این دژ بر روی تپه مشرف به رودخانه هر ساله از سوی گردشگران زیادی بازدید می شود. برای کودکان و سالمندان که به دشواری با وجود راه آسفالته موجود این تپه را بالا می روند خط آهنی درست شده که ایشان را از پائین تپه به بالای تپه کاملا سرسبز است، می برد. این خط آهن در دو ایستگاه به سوی ویرانه دژ می رود و در ایستگاه میانی رستوران و کافه زیبایی برای گردشگران ساخته شده است.
منظره رودخانه راین از بالای تپه دراخن فلس. در صورت صاف بودن هوا از اینجا حتی کلیسای جامع شهر کلن که در سی کیلومتری آن قرار دارد، دیده می شود. در سمت چپ دژ (سمت چپ جائیکه عکس گرفته شده) تاکستانها وجود دارند. هنگام پائیز که برگهای درختان زرد و سرخ می شوند اینجا زیبایی بخصوصی پیدا می کند.
کوبلنز Koblenz
کوبلنز شهری در ایالت راین لاند فالس که امروزه با حدودا 120 نفر باشنده که در کنار رودخانه های موزل و راین قرار گرفته است. برای اینکه به میزان رشد باشنده در این شهر بیشتر پی ببریم، جالب است بدانیم که این شهر در سال 1900 میلادی جمعیتی برابر با 45000 نفر داشته است. منطقه ای که شهرکوبلنز در آن قرار دارد به سبب سطح بالای باروری از اوایل عصر حجر از سوی انسانها مسکونی شد. گفته می شود که آتشفشانی در حدود13 هزار سال پیش یا دقیق تر بگوییم 10930 سال پیش از میلاد در اینجا فوران کرده است و در جای آن دریاچه لاخ Laacher See را به وجود آورده است.
هنوز هم به هنگام قایقرانی بر روی این دریاچه که گستره ای برابر با 3،3 کیلومتر مربع و ژرفایی تا 51 متر دارد، حبابهای آتشفشانی که از ژرفا به طرف سطح آب می آیند دیده می شوند. پیرامون دریاچه را تپه هایی با ارتفاع متوسط 125 متر فرا گرفته اند.
شهر کوبلنز محل بهم پیوستن دو رودخانه بزرگ و پر آب راین و موزل بیکدیگر می باشد. در محل بهم پیوستن این دو رودخانه بنای یادبود زیبایی ساخته اند که مجسمه کایزر ویلهلم اول قیصر آلمان در آن قرار دارد و نام آن را گوشه آلمان Deutsches Eck نهاده اند. از اینجا ببعد این دو رودخانه زیرنام راین جریان پیدا می کنند تا به دریای شمال برسند.
یک اردوگاه نظامی رومی در حدود سال 9 پیش از میلاد در کوبلنز ایجاد شد اما رومیها از سال 55 پیش از میلاد در آنجا بودند و این منطقه را زیر نفوذ خود درآورده بودند.
برج دوباره بازسازی شده رومی بر بالاب تپه ای مشرف به شهر کوبلنز
بخشی از زیر دیوار حصار نظامی رومی در کوبلنز
آگسبورگ Augsburg
آگسبورگ، شهری است در ایالت باواریای آلمان با جمعیت تقریبی 300 هزار باشنده که به سبب تئاترهای عروسکی (به گویش شیرازی جی جی بی جی) خود که بیشتر برای کودکان است به شهر عروسک ها نیز شهرت دارد.
شهر آگسبورگ از نظر سنت و فرهنگ غنی است و با بیش از 2000 سال سابقه، چیزهای زیادی برای ارائه دارد - از رومیان گرفته تا صنعت نساجی. پدر نابغه موسیقی ولفگانگ آمادئوس موتسارت در اینجا به دنیا آمد، برتولت برشت در دبیرستانی در آگسبورگ تحصیل کرد و "بعل" خود را نوشن. صلح مذهبی آگسبورگ در سال 1555 تأثیر تعیین کننده ای بر درک شهر از صلح داشت. برج های آبی متعدد، نیروگاه برق آبی در Wolfzahnau یا نیروگاه برق آبی در Hochablass شاهد سنت طولانی مهندسی هیدرولیک در این شهر هستند.
آگسبورگ تاریخ تاسیس خود را به برپایی یک اردوگاه نظامی رومی برمی گرداند. در حدود 15 پیش از میلاد، امپراتور آگوستوس یک اردوگاه لژیونر در اینجا تأسیس کرد بنام آگوستا ویندلیکوم که نام امروزی شهر از آن گرفته شده است. آگسبورگ عنوان کهن ترین شهر ایالت باواریا (بایرن) را دارد. همراه با تریر، آگسبورگ همچنین به یکی از بزرگترین سکونتگاه های رومی در شمال کوه های آلپ تبدیل شد
تالار زرین یکی از برجستگی های طراحی داخلی رنسانس در آلمان به حساب می آید. این نام خود را از جواهرات زرین غنی گرفته است که فضای داخلی آن را تزئین می کند. در اصل سقف باشکوه تالار با 27 زنجیر از خرپا چوبی سقف آویزان شده بود. امروزه به سقف سنگی فولادی متصل شده است. سقف با ورق طلا (231/2 قیراط) پوشیده شده است. تالار طلایی در طبقه سوم ساختمان شهرداری آگسبورگ قرار داشته و 14 متر ارتفاع دارد. این ساختمان بهنگام جنگ جهانی دوم در سال 1944 بر اثر بمباران به طور کامل ویران گشت، ولی بلافاصله در مدت 17 سال پس از جنگ بوسیله ملتی جنگ زده و مغلوب دوباره بازسازی شد بطوریکه در سال 1996 کاملا مرمت شده بود.
در ایران نویسنده و پژوهشگری که باستان شناس و رئیس موزه ملی هم بود لوح زرین داریوش بزرگ را دزدید و ذوب کرد تا بتواند بفروشد و با پول آن خودرو پیکان بخرد.
.
No comments:
Post a Comment