پادشاه وایکینگها و تاریخ دانان شگفت زده

هنگامیکه همسر دارن وبستر انگلیسی دستگاه فلزیابی را بعنوان هدیه کریسمس به شوهرش داد، ایندو هیچ گمان نمیکردند که این بهترین هدیه ای خواهد بود که دارن تا آنزمان دریافت کرده است.

اواسط سپتامبر سال 2011 بود که دارن به ارزش واقعی هدیه اش پی برد. روزی  بهنگامیکه  دارن پسرش را با خود به مدرسه برده بود و میخواست که بسر کارش برود، بر روی جاده ای کنار مرغزاری خودروی خود را نگاه داشت تا کمی با فلزیاب خویش به جستجو بپردازد.

او پیشتر هم در این مرغزار به کاوش پرداخته بود و یکی دو سکه بسیار کم ارزش را نیز پیدا کرده بود اما در آنروز هنوز با فلزیاب خود پا بدرون مرغزار نگذاشته بود که دستگاه بصدا درآمد.

دارن بلافاصله به خاکبرداری پرداخت و زمانیکه به یک شیئی حلبی رسید نخست مایوس گردید اما با ادامه خاکبرداری بزودی مشخص گردید که شیئی حلبی در واقع یک جعبه است که به محض بیرون کشیدنش از دل خاک 27 سکه زر، ده دستبند، 2 انگشتری، 14 شمش، شش نشان جواهری، یک شانه نقره تزئینی و 141 سکه نقره و مقدار زیاد دیگری از سکه های نقره خرد شده  شمش های طلا و نقره ای شکسته و خرد شده  از درون آن بر روی پای دارن ریخت. سکه های خرد شده وشمشهای طلا و نقره شکسته را برای پرداخت قیمت خریدهای کوچک به کار میبردند.

دارن وبستر میگوید: به محض دیدن دستبندها دانستم که این اشیاء یافته شده بایستی متعلق به دوران بودن وایکینگها در بریتانیا بوده باشد. همان شب دارین وبستر به مامورین دولتی که مسئول ثبت چنین یافته هایی هستند و هم چنین به پلیس تلفن کرد و آنها در جریان امر قرار داد.

هنگامیکه گارت ویلیامز از سوی موزه بریتانیا اعزام گردید تا اشیاء یافته شده را ارزیابی و ارزشیبابی کند، بزودی مشخص گردید که این کشف شگفتیهای مربوط به خود را نیز دارد و ناشناخته هایی را مطرح خواهد کرد.

در میان 27 سکه ای که یافته شده بودند، سکه مخصوصی وجود داشت. بر روی این سکه نام کسی که سکه بنام او زده شده بود، وجود داشت. آنهم یک نام عجیب. آیردوکنوت.

اما پادشاهی بدین نام را کسی نمیشناخت.

ابتدا گمان برده شد که این نام یک پادشاه وایکینگ است که سازنده سکه آنرا با لهجه محلی نوشته است زیرا نام هارتاکنوت در میان وایکینگها وجود داشت. حتی هارتاکنوت نامی از سال 1035 تا سال 1042 در دانمارک حکومت میکرد. این پادشاه حتی از سال 1040 بخشهایی از انگلستان را به زیر اختیار خویش درآورده بود اما مشکل بزرگ این بود که آزمایشهای کربن نشان دادند که سکه یافته شده متعلق به این دوران نبوده و قدیمی تر میباشد و از نظر ظاهری به سکه های پادشاهان وایکینگی بنامهای زیفردوس  Siefredus  و کنوت  نورث اومبریا    Northumbria Cnut von       شباهتهای فراوانی داشت.

اما این پادشاهان یک سده پیشتر از هارتاکنوت میزیستند.یعنی این مشکل را حل که نمیکرد، هیچ بلکه بر پیچیدگی حل معمای  نام  سکه نیز می افزود.

گارت ویلیامز متخصص سکه موزه بریتانیا با خوشحالی میگوید : ما در اینجا با یک پادشاه ناشناخته وایکینگها روبرو هستیم که نمیدانیم در کدام بخش از تاریخ جایش دهیم.  اما بناگاه  او یک نظر نو را عنوان میسازد. یک پادشاه وایکینگ بنام گوت هرد وجود داشت که از سال 883 تا 895  در اومبریای شمالی پادشاهی میکرده. از روی تعاریف تاریخ نام پدر او را هم میشناسیم : هارتاکنوت.

ما همچنین میدانیم که در میان وایکینگها این رسم وجود داشته که نام پدر بزرگ را به نخستین نوه پسری میدادند. از اینرو سکه هارتاکنوت یافته شده میتواند که واقعا سکه پسر گوت هرد که بنام پدربزرگش خوانده میشده، بوده باشد.

این تنها جنبه جالب سکه یافته شده نیست. این سکه همچنین زمانی را ما نشان میدهد که در آن مسیحیت دین پیشین وایکنیگها را به کناری میراند. بر پشت این سکه حرفهای DNS  ضرب شده بودند که در زبان لاتین مخفف دومینوس بمعنای خدا میباشد.

آیرودوکنوت یا هارتاکنوت واضحا پادشاهی بود که علیرغم اینکه پدر و پدربزرگش به بریتانیا حمله میکردند و آنجا را غارت مینمودند و در حین غارتهایشان دیرهای مسیحی را خراب و نابود میکردند، میخواست بهر وسیله ای به دیگران دین خویش را نشان دهند.