کاری که نهنگ آبی برای اقیانوسها و جهان انجام میدهد

نهنگهای رنگ آبی  بزرگترین و سنگین ترین موجودات زنده روی زمین هستند. از همینرو نیز شگفت انگیز نیست که مدفوع ایشان نیز بدون گذاشتن اثری همینطور در اقیانوسها ناپدید نمیشود.

پژوهشگران در تلاشند تا دریابند که مدفوع این موجودات چگونه بر روی تعادل بیولوژیک دریاها تاثیر میگذارد.

نهنگهای آبی از کریل نوعی از بی مهرگان سخت پوست که شبیه میگو میباشند و هنوز در اقیانوسها به اندازه کافی یافت میشوند، تغذیه میکنند. بر اثر این تغذیه، نهنگها مدفوعی نارنجی رنگ را از خود در اقیانوس بجای میگذارد که برای موجودات و گیاهان دریایی که در زنجیره مواد غذایی دیگر حیوانات قرار دارند، نقش بسزایی را بازی میکند.

بعبارتی میتوان گفت که نهنگ ها با انجام عمل گوارش خود به گونه ای به دریاها کود میدهند و از همینرو نیز آنها در نزد زیست شناسان دریایی به باغبانان دریا معروفند.

در سال 2010 زیست شناسان دانشگاه هاروارد به چگونگی کار چرخه گوارشی نهنگهای آبی پی بردند. این نهنگها که در اعماق دریاها به تغذیه میپردازند، مدفوعات خویش را در نزدیکی سطح آب در دریاها رها میکنند. در اینجا که درجه حرارت آب گرمتر از در ژرفاست، مدفوعات خوان غذایی گسترده ای برای پلاکتونها که کریل نیز از جمله آنها حساب میشوند، میگردند.

پیشترها یعنی پیش از اینکه نهنگها را بسبب منافع اقتصادی شکار کنند، آنها در مدت طول عمر خود سه برابر نیتراتی را که خود مصرف کرده بودند، تولید کرده و به چرخه بیولوژیکی زمین پس میدادند. البته حیوانات و موجودات دیگر نیز همینکار را انجام میدهند اما نه به اندازه و تناسب نهنگ های رنگ آبی.

چرخه نیتروژن یکی از مهمترین و اساسی ترین بخشها در ساختمان موجودات زنده است که دستورات راهنمای ضروری برای همه فعالیتهای زندگی را حمل میکند.

پیشتر از این حدود 200 هزار نهنگ آبی در اقیانوسها زندگی میکردند و امروزه این تعداد به 8 هزار رسیده است. هنوز برای دانشمندان نامشخص میباشد که این کم شدن تعداد نهنگها چه تاثیر آشکار و نهانی بر روی اکوسیستم دریاها گذاشته است و چگونه و در چه مدت و تحت کدام شرایطی میتوان آنرا جبران نمود.