دوست یا شریک، هیچکدام یا هردو؟

چندیست که در کشور آلمان که یکی از دوستان و متحدان آمریکا بشمار میرود پرونده جدیدی باز شده که انظار را بخود جلب نموده است.

پرونده جاسوسان آمریکایی که در این کشور به جاسوسی در زمینه های گوناگون میپرداختند. در ابتدا هر دو طرف کوشش میکردند تا ماجرا را بگونه ای پنهان نگاه دارند، سوگندها خورده شدند، وعده ها داده شدند، خنده ها کرده شدند و مزاح ها رد و بدل گشتند اما فشار جراید و همچنین چند نفر از احزاب اقلیت باعث گردیدند تا پرونده باز مانده و دادگاه ماجرا را پیگیری کند. یکی از سران سابق سازمان جاسوسی آمریکا بعنوان شاهد به دادگاه خوانده شد و او نیز شهادت داد که بلی ما اینکار را در گذشته کردیم و حال هم میکنیم.

بدنبال آن یکنفر از بلندمرتبگان امنیتی آمریکا از آلمان اخراج شد. تا اینجای داستان را که گفتم تنها خواستم به یک موضوع برسم.

در گفتگوهای گوناگونی که میان بلند پایگان دو کشور و مطبوعات بین المللی انجام گرفت، بر روی یک نکته تاکید ورزیده شد.

دو کشور شریک یکدیگر هستند. واژه دوست کمتر بکار گرفته شد.

و حقیقتا نیز اگر بر واژه شریک تاکید ورزیم، همانا میان شرکا مواظب بودن و تجسس امری معمول است. هیچ شریکی خود را دربسته در اختیار شریک دیگر قرار نمیدهد و پیوسته منافع خود را مد نظر دارد. در مورد دوست اینچنین نیست. از همه بهتر آنستکه که دوستی شریک باشد. این البته پندارم که بسیار کم پیش آید بخصوص در عصر حاضر.

اینجا تنها میخواستم تفاوت میان تعبیر دوست و شریک را مطرح کرده باشم. همین.