در سالِ ۱۸۹۰ هنگامیکه
عده‌ای در کوهستانهایِ پیرامونِ اورال بدنبالِ یافتنِ طلا بودند، در باتلاق‌هایِ
آنجا بقایایِ تندیسِ تراشیده شدهِ چوبی را پیدا کردند که ۲،۵ متر بود
ولی روزگاری ۵ متر بلندی داشته.
احتمالا جویندگانِ طلا با یافتنِ
این تندیس به جایِ طلا خوشحال نشدند ولی آنرا هم خراب نکرده و از بین نبردند و با
وجودِ سختیِ راه با خود حملش کردند تا به موزه شهر یکاترینبورگ
بسپارندش، جائیکه این تندیس
هنوز در آن قرار دارد.
تندیس همانجا بود تا اینکه در
سالِ ۱۹۹۷ توماس تربرگر از اداره حفاظت و نگاهداریِ آثارِ فرهنگی‌ِ کهن
ایالت نیدرزاکسن آلمان به آنجا رفت و با وسایلِ ابتدایی که همراه داشت سنِّ
آنرا ۹۵۰۰ ساله تخمین زد.
از آنجا که این گمانزنی مطمئن نبود
و از آنجا که تا آنزمان از دوران نخستینِ پس از آخرین یخبندان تنها خورده استخوانهایی یافت شده بودند و نه یک
تندیسِ چوبیِ تقریباً سالم، انجام آزمایشِ قطعی تری بر رویِ تندیس بی‌شک لازم می‌نمود.
چند سالِ پیش دوباره از تندیسِ
چوبی نمونه برداری شد ( ۷ قطعه ) و نمونه‌ها را به آزمایشگاه فرستادند و
در آنجا مشخص گردید که آنها ۹۵۰۰ ساله نیستند بلکه ۱۱۰۰۰ ساله
هستند.
یعنی به دیگر سخن این تندیس چوبی
از اورال تا کنون کهن‌ترین تندیسِ چوبیِ باقیمانده از بشر میباشد که بدستِ ما
رسیده است.
آزمایش‌ها همچنین نشان دادند که
این تندیس از چوبِ تازه انداخته شدهِ درختِ کاجی ۱۷۵ ساله درست شده بود.
چند سالِ پیش در تپهِ گوبکلی Göbekli_Tepe واقع در اقلیم کردستان ترکیه تندیسی سنگی از همان زمان (۱۱۰۰۰ ساله)
پیدا شده بود.
No comments:
Post a Comment