باستان شناسان آلمانی به یافته های قابل توجهی در ترکیه دست یافتند: آنها
مجموعه ای از سپرها و کلاه خودی 2700 ساله را در ویرانه های یک دژ باستانی کشف
کردند. قدمت این یافتهها به پادشاهی اورارتو برمیگردد، تمدن قدرتمندی که میان سده
های 9 و 6 پیش از زایش مسیح در آن دیار وجود داشت و گستره بزرگی را که بخشهای وسیعی
از شرق آناتولی، ارمنستان و ایران را می پوشاند، در بر می گرفت.
اورارتو دقیقا در خاور آسیای کوچک قرار داشت و بخشهایی از ماوراءالنهر را نیز
در بر میگرفت و مرز خاوری آن دریاچه ارومیه بود. مرز جنوبی آنرا حوضه آبریز میان زاب
کوچک و دریاچه ارومیه در غرب مهاباد و میاندوآب تشکیل می داد جایی که سنگ نبشته
تشتپه یافت شده است. اوراتو از جانب باختر به دیارارزنجان در ترکیه امروزی می رسید.
سنگ نبشته یافته شده در سیلیک نقده واقع
در آذربایجان غربی که امروزه در موزه بریتانیاست و همچنین یافته های تپه حسنلو در
آذربایجان غربی از دوران اوراتو می باشند.
آذربایجان غربی نقده – تپه حسنلو
بازمانده دلدادگان باستانی
اورارتویی در تپه حسنلو
در
کرانه های خاوری دریاچه وان نیز باشندگان اورارتویی دژی ساخته بودند که آیانیس
نامیده می شود. در این دژ بقایای کوزه های بیست متری یافته شدند که برای ذخیره
کردن به کار گرفته می شدند.
بتازگی نیز آثاری در یک
مجموعه عبادتی در دژ آیانیس Ayanis در نزدیکی دریاچه وان در خاور ترکیه یافته شدند. این دژ بوسیله
باشندگان تمدن اورارتویی که به عنوان پادشاهی وان نیز شناخته می شود ساخته شده بود.
اوج شکوفایی باشندگان سلسله اورارتویی سده
های میان نهم و ششم پیش از زایش مسیح بود و خدای اصلی آنان خالدی یا هالدی نام
داشت که این مجموعه عبادتی یافته شده را به او تقدیم کرده بودند.
همانگونه که مهمت ارسوی،
وزیر فرهنگ و گردشگری ترکیه به نقل از مجله علمی لایف ساینس در پستهای اینستاگرام
و ایکس گذاشته، مجموعه ای از سپرها و یک کلاه خود هدیههایی هستند که باشندگان
اورارتوی برای خدای خود هالدی ساخته بودند.
No comments:
Post a Comment