غول ایرلند و آخرین خواسته اش

کسانیکه در شیراز بوده اند و احتمالا این امکان را داشته اند که به دانشکده پزشکی دانشگاه شیراز بروند، ممکن است که به محض ورود به ساختمان اصلی دانشگاه چشمشان به اسکلت بزرگی خورده باشد که در ویترینی مقابل درب ورودی قرار داده شده است. این اسکلت متعلق به شخص بسیار بلند اندامی بنام سیاه خان بوده است که در جوانی نیز بدرود زندگی میگوید. نمیدانم که این اسکلت هنوز هم در آنجاست یا نه.

چیزی شبیه این نیز در یکی از موزه های لندن قرار دارد. حدود دویست سال است که اسکلت غول ایرلندی را در این موزه بنمایش گذاشته اند و اکنون دانشمندان خواستار آن هستند که آخرین آرزوی متوفی برآورده شود.

چارلز بایرن یا غول ایرلندی که 2،30 متر قد داشت و در سده هژدهم میلادی میزیست خواهش کرده بود که پس از مرگ پیکرش را به رسم تدفین ملاحان و ملوانان به دریا بیندازند.

چارلز بایرن که بخاطر بزرگی اندامش در سیرکها بازی میکرد و بنمایش گذاشته میشد از شهر لیتل بریج ایرلند به لندن آمده بود تا بتواند در این شهر راحت تر و بیشتر در اینگونه نمایشها شرکت نموده و مخارج زندگی خود را تامین کند. او بخاطر بزرگی اندام و بیماری که داشت قادر به کار کردن نبود. چارلز به سال 1783 در سن 22 سالگی زندگی را بدرود گفت.

چارلز جوان که در لندن زیر نظر مراقبتهای پزشکی دکتر جان هانتر قرار داشت، از این میترسید که پیکر بی جان او  پس از مرگ بدست این جراح بیفتد و او آنرا بنمایش بگذارد. چارلز از بنمایش گذاشته شدن راضی نبود ولی این تنها راه گذران زندگی او بود بنابراین او وصیت کرد که پس از مرگ پیکرش را در دریای مانش به آب بسپارند.

اما دکتر هانتر پس از مرگ چارلز با رشوه دادن به دوستان چارلز پیکر او را دوباره بدست آورد. او که مجموعه ای از شگفتیهای پزشکی را داشت، پیکر چارلز را کاملا پخت بطوریکه گوشت و پوست و پی براحتی از استخوانها جدا میگشتند و سپس اسکلت چارلز را دوباره سر هم کرده و در مجموعه خویش بنمایش گذاشت. از این مجموعه بتدریج موزه هانتر درست شده و اکنون نیز اسکلت چارلز پس از گذشت بیش از دویست سال بخشی از این مجموعه را تشکیل میدهد.

بتازگی وکیل ایرلندی توماس موینزر  Thomas Muinzer  و پزشک لندنی لن دایل Len Doyal  عریضه ای تقدیم دادگاه کرده اند که در آن خواسته شده است که به آخرین خواسته و وصیت چارلز احترام گذاشته شود و دولت حکمی صادر کند که بر اساس آن اجازه داده شود تا اسکلت چارلز را در دریا تدفین نمایند.

رئیس موزه هانتر با این درخواست مخالفت میکند و معتقد است که این اسکلت بخشی از وسایل و تجهیزاتیست که برای تعلیم دانشجویان پزشکی مورد استفاده قرار میگیرد و وجود آن حائز اهمیت است.

دادگاه انگلیس هنوز جلسه ای برای رسیدگی به این پرونده تشکیل نداده است و رای قطعی نیز هنوز در اینمورد صادر نشده است.