باستان شناسان مکزیکی در مرکز هرم خورشید شهر باستانی تئوتی هواکان بازمانده های قربانیهایی را که مربوط به زمان ساخت این هرم بود، یافتند.
اشیایی از سرامیک و اوبسیدیان که نوعی سنگ شیشه آتشفشانی میباشد نیز یافته شدند که تاریخ ساخت آنها را سده نخست میلادی گمان میزنند. همچنین مجسمه های ساخته شده از یشم و نیز هفت گور پیدا شدند که برخی از آنها متعلق به کودکان بودند.
خرابه شهر تئوتی هوا کان Teotihuacan هنوز هم برای باستان شناسان و کاوشگران بکلی شناخته شده نیست و اینان هنوز در ابهام بسر میبرند که کدام مردمان این شهر را ساخته و در آن زندگی میکردند. این شهر که در زمان خود با جمعیت 25 هزار نفری کلانشهری محسوب میگردید از سده نخست تا سده هفتم میلادی مرکز اقتصادی و فرهنگی آمریکای میانه بشمار میرفت.
در سده هفتم و یا احتمالا اوایل سده هشتم میلادی بود که این شهر در یک آتش سوزی بزرگ سوخت و باقیمانده ساکنینش آنرا ترک کردند تا اینکه در حوالی 1500 میلادی دوباره توسط سرخپوستان ازتک مسکونی گردید و نام کنونیش را نیز از ازتکها گرفت. در سال 1987 تئوتی هواکان در فهرست آثار فرهنگی به ثبت رسیده یونسکو قرار گرفت.
هرم خورشید که زمانی بزرگترین ساختمان این شهر بوده است با قاعده ای به اضلاع 220 متر در 220 متر جزو مهمترین بنای باقیمانده این شهر شمرده میشود.
یک یافته شگفت انگیز در زیر این هرم همانا ماسکی ظریف است به رنگ سبز. باستان شناسان مکزیکی بر این نظرند که این ماسک سیمای خدایی را مجسم میکند. در 11 ظرف سرامیکی که در اطراف این ماسک پیدا شدند نیز قربانیان و پیشکش هایی برای این خدا قرار داشتند. گمان برده میشود که این خدای باران بوده باشد. همچنین گمان برده میشود که در هفت گور یافته شده پیکرهای هفت انسان قربانی شده در 1900 سال پیش برای این خدا قرار داشتند.
No comments:
Post a Comment