تعامل میان جنگلبانان، دولتیان و طرفداران محیط زیست در آلمان

هر سال یکبار از سویِ دولتِ آلمان کسانی‌ از میانِ جنگلبانان مأمور میشوند که تاجِ درختانِ جنگلها را بررسی  کنند و ببینند که آیا سالم مانده اند یا آفت زده  شده و بایستی‌ قطعشان نمود.

با اینکار هر ساله به نوعی میزانِ درختان سرشماری شده و وضعیتِ ایشان گزارش میشود تا در صورتِ نیاز اقدامات لازم، بموقع انجام گیرند.

گزارشِ امسال : حالِ جنگلهایِ آلمان پایدار است و حتی به خاطرِ رسیدگی و مراقبت‌هایِ جنگلبانان (که موردِ پشتیبانی دولت و توجهِ ملت قرار دارند) وضعشان کمی‌ بهتر هم شده است. از همه بهتر موقعیتِ درختان سوزنیست.

با وجودِ این متخصصینِ مستقلِ اتحادیه مصرف کنندگان چوب می‌گویند هنوز مواردِ نگرانی‌ برطرف نشده اند و از اینرو جنگلها هنوز در خطر میباشند. اینها می‌گویند رسیدگی به وضع جنگلها در آلمان که چندین سالِ پیش آغاز شد، سبب گردید که درختانِ بیمار را قطعه نمایند جنگلهایِ آلمان هنوز به اندازه‌هایِ پیشین خود باز نگشته، از اینرو از بهبود وضعِ جنگلها سخن گفتن، یاوه بنظر میرسد.

درختانی که هستند سالم‌تر از چند سال پیش هستند ولی‌ تعدادِ درختانِ جوان در میانشان را اگر با پیشتر از آن مقایسه کنیم، کاهش یافته است.

درختانِ سوزنی (مانند کاج) دارایِ دو مزیت نسبت به دیگر درختان میباشند :

زود تر از دیگر درختان رشد میکنند

به هنگام استفاده از چوبشان در صنعتِ درودگری، محصولاتِ پایدارتری را میتوان با ایشان تولید کرد که از نظرِ محیطِ زیستی‌ هم مفیدتر هستند.

 هم اکنون در آلمان برایِ این موردِ بخصوص سه‌ دسته عمده تشکل یافته است:

دولتیان که می‌گویند در وضع درختان بهبود حاصل شده، دروغ هم نمیگوید ولی‌ تمامِ واقعیت را هم نمیگویند.

اتحادیه مصرف کنندگان که به قضیه تنها از منظرِ اقتصادی، آنهم کوتاه مدت و میان مدت می‌نگرد و تا حدِ زیادی نیز از حفظِ محیطِ زیست پشتیبانی میکنند.

گروهِ سوم دسته‌ای هستند که ضمنِ پشتیبانی از حفظِ محیطِ زیست، معتقد هم هستند که بایستی‌ به درختانِ بومی بیشتر اهمیت داد تا درختانی که از بیرون آورده میشوند تا جایِ خالی‌ِ درختان غرس شده بومی را پر کنند.

در هر سه‌ گروه کارشناسان و صاحبنظران وجود دارند که به گفتگو و بحثِ جدی با یکدیگر میپردازند، خوبی کارِ ایشان اینستکه هم مجاب میکنند و هم آمادگی مجاب شدن را دارند.

برایِ نمونه زمانیکه یکی‌ از متخصصینِ گروهِ دوم یعنی پرفسور دیتر هرمان اسپلمن، رئیسِ موسسه تحقیقاتی‌ امورِ جنگلی‌ بیان نمود که بخاطرِ دگرگون شدن وضعِ هوا، آلمان اکنون قادر است که درختانِ حوزه مدیترانه را که مقاومتر هستند بکارد و دلایل خود را نیز عنوان نمود، نمایندگان گروه‌هایِ دیگر تا حدی متقاعد شدند.