بدنبال داروهایی با قابلیت بازیافت

پروفسور دکتر کلاوس کومرر prof-dr-klaus-kuemmerer  دانشمند و شیمیدان آلمانی گروه پژوهشی استارت  میگوید : " اگر کندی نمیگفت که ما میخواهیم که بر سطح کره ماه فرود آئیم، هیچگاه بشر نیز به آنجا نمیرفت." چرا آقای کومرر چنین آغاز کرد و منظورش از آن چه بود؟ پاسخ خیلی ساده است. نمیتوانیم تا نخواهیم.

شبیه همان اشاره ای که مولانای بلخی هشت سده پیش از او گفته بود.

تا نبارد ابر، کی روید چمن؟

تا نگرید طفل، کی چوشد*  لبن؟

طفل یک روزه همی داند طریق

که بگریم تا رسد دایه شفیق

مولوی بلخی را اینجا رها میکنیم تا ببینیم آقای کومرر چه میگوید و چه میخواهد.

آقای کومرر در ادامه سخنانش میگوید که او خواستار جهانی است که در آن داروهای شیمیایی دیگر آبها را آلوده نسازند. این در حالیست که آزمایشهای انجام شده بر روی آبهای رودخانه ها و دریاچه ها در سطح جهان نشان میدهند که بقایای دارویی آین آبها را پرکرده است است. در اروپا تنها ده درصد آبهای رودخانه ها و دریاچه ها هستند که از این نظر پاک محسوب میگردند.

پژوهشگران و دانشمندان پروژه تحقیقی استارت با توجه به میزان فروش روزانه دارو بر این رایند که روزانه چندین تن مواد دارویی به آبها ریخته میشوند.

این داروها یا از راه انداختن مستقیم بازمانده های داروها در توالتها و یا از طریق مصرف و دفع آنها توسط انسانها سر از آبها در میآورند. بدن انسان معمولا در بهترین حالت  بیش از نیمی از داروهای مصرفی را جذب نمیکند.

اینکه معجون ماده های سرازیر شده به دستگاههای تصفیه آبها چه تاثیری بر روی انسانها خواهد داشت را هنوز نتوانسته اند بطور کامل مشخص نمایند.

کلاوس کومرر که پروفسور رشته شیمی پایدار دانشگاه لونه بورگ نیز میباشد معتقد است که کاری بایست انجام بگیرد.

او میگوید ما حدود سی تا پنجاه هزار ماده داریم که تاثیر گذار بر روی محیط زیست میباشند. این سوای رقمی است که گاهی از ترکیب این مواد با یکدیگر انجام میگیرند.

کومرر ادامه میدهد : ما نمیتوانیم آنها را بطور کامل از آبها بیرون بکشیم. ما حتی نمیتوانیم که آنها را از نقطه نظر مضر بودنشان درجه بندی نمائیم. این چنین است که بر ما پوشیده مانده که تا چه زمانی این مواد در محیط زیست پایدار باقی میمانند. بهمین سبب پروفسور کومرر و گروه همراهش پژوهش میکنند تا راه و روشی بیابند که محصولات دارویی را چنان تغییر دهند که تاثیرشان برجای مانده ولی محیط زیست را بگونه طولانی و درازمدت آلوده ننمایند.

همزمان با پژوهشهای پروفسور کومرر سازمان همیاری محیط زیست آلمان و سندیکای داروخانه های این کشور کوشش میکنند تا مردم را به مصرف آگاهانه و منطقی داروها فراخوانند تا از این راه مقدار دفع شده و یخصوص بدور انداخته شده داروها کاهش یابد.

در این میان تنها سازندگاه داروها و لابی های آنها هستند که خاموش مانده اند و بگونه ای مشکوک هیچ چیز نمیگویند.

* چوشیدن = مکیدن، نوشیدن به گویش افغانی.  مولوی از بلخ بود.