جستجوگر در این تارنما

Sunday, 12 January 2014

دو رباعی از عبید زاکانی

وصف  لب او سخن چو آغاز کند
وان رنگ رخش که بر سمن ناز کند
از غنچه شنو، چو غنچه لب بگشاید
وز گل بطلب، چو گل دهن باز کند
  



دل سیر شد از غصهٔ گردون خوردن
وز دست ستم سیلی هر دون خوردن
تا چند چو نای هر نفس ناله زدن؟
تا کی چو پیاله دمبدم خون خوردن؟

No comments: