پناهگاهِ دانایی‌

در روزرگارانِ  خیلی‌ خیلی‌ پیش خدایانِ  کوه المپ در یونان اندیشناک شدند که اگر روزی روزگاری دانایی‌ِ  جهان و کائنات پیش از پختگیِ  انسان بدستش بیفتد، چه اتفاقاتِ  ناگواری ممکن است که پیش آیند؟

پس بر آن شدند که دانایی‌ِ  جهان و کائنات را در جایی‌ پنهان کنند تا انسانِ  خام را تا زمانیکه پخته نگشته به آن دسترسی‌ نباشد.

یکی‌ از خدایان پیشنهاد کرد که آنرا بر نوکِ  بلندترین کوهِ  زمین قرار دهند ولی‌ خدایان بزودی متوجه شدند که انسان بسرعت بالا رفتنِ  از جاه‌هایِ  بلند را فرا خواهد گرفت در نتیجه این نقشه عملی‌ نشد. یکی‌
دیگر از خدایان ژرفترین نقطه دریاها را پیشنهاد نمود اما باز هم خدایان متوجه گشتند که با گذشتِ  زمان، انسان آنجا را هم تصرف خواهد کرد.

تا اینکه سرانجام داناترین و دوراندیشترینِ  خدایانِ  کوهِ  المپ  پیشنهادِ  شگفتی نمود : „ دانایی‌ جهان و کائنات را در خودِ  انسان پنهان نمایییم. انسان تنها زمانی‌ در درونِ  خود بدنبالِ  آن میگردد که پختگیِ  لازم و کافی‌ را داشته باشد“.

دیگر خدایان از این پیشنهاد خوشنود شدند و از آن پس دانایی‌ِ  جهان و کائنات در درونِ  خودِ  بشر پنهان است.