جهانِ دانش برایِ کسانیکه در
برابرش سرسختی به خرج نمی‌دهند، جهانِ شگفتیست که در آن پیوند‌ها و همکاریهایِ
ناشناخته نیز پیش میایند. پیوند و همکاریی مانندِ نمونه زیر.
یک تاریخدان و یک پژوهشگر در رشته
میکرب شناسی ( میکروبیولژ) در یک همکاریِ نامانوس کوشش کردند تا رازِ روغنِ
داروئی را سرگشایی کنند.
بانو کریستینا لی، استادِ دانشگاه
ناتینگ هام در رشته های تاریخی آنگلوساکسون و وایکینگ‌ها به نسخه‌ی داروگیاهی از
گاهِ سده‌هایِ میانه (قرونِ وسطی) برخورد که برایش شگفت انگیز می‌نمود.
در این نسخه سده ده چنین آمده بود
: مقداری سیر و پیاز را پوست کرده و با مخلوطی از صفرایِ گاوِ نر و شراب به
مدتِ ۱۰ روز در ظرفی مسی در گوشه ای قرار دهید و سپس معجون را از صافیِ
پارچه ای رد نمایید. چیزی که از صافی رد شده را اگر به اندازه مناسب در چشمانِ
کسیکه چشم درد دارد بکشند، بیمار درمان خواهد یافت.
بانو لی با همکارانِ میکرب شناسش
فریا هاریسون و استیو دیگل در این مورد گفتگو کرد و استیو دیگل اظهار داشت که او
هم در باره این دارویِ چشمِ کهن چیزی شنیده و از خود پرسیده که آیا این دارو تا چه
اندازه میتواند کارآ و موثر باشد؟
مشکل اینبود که در نسخه کهن هیچ از
اندازه چیزی گفته نشده بود. برایِ درست کردنِ این مخلوط میبایستی که پژوهشگران از
نیرویِ گمان کار می‌گرفتند.
آنها در کنارِ کاسه‌هایِ مسی
ایستادند و چهار مخلوط با اندازه‌هایِ گوناگون ولی سیر و پیازِ تازه درست کردند.
برایِ آزمایش کردنِ معجون،
پژوهشگران باکتریِ استافیلوکوکوس
آئروس که در
گستره زیادی از بیماریهایِ عفونی و پوستی پیش میاید و بسیار مهاجم و پرخاشگر
میباشد، استفاده کردند به اینصورت که این باکتری را بر زخمهایی بر رویِ پیکرِ موش‌هایِ
آزمایشگاهی قرار دادند. بسیاری از آنتی بیوتیک‌هایِ قوی در برابرِ این باکتری بی‌تاثیر
هستند.
هر گاه که بر رویِ زخمِ این موش‌ها
تنها یکی از چهار عنصرِ پیاز، سیر، شراب و یا صفرایِ گاوِ نر را قرار میدادند،
چیزی اتفاق نمی‌افتاد.
تنها پس از اینکه معجونِ مخلوط شده
از چهار عنصر را بر رویِ زخمهایِ عفونی قرار دادند، باکتریِ استافیلوکوکوس ائروس
تقریباً بطورِ کامل از میا‌‌ن رفت.
اینکه نمکِ صفرا و ظرفِ مسی تا حدی
باکتری‌ها را دفع میکنند برایِ پژوهشگران آشکار بود اما اینکه این معجون تا این
اندازه بتواند خوب کار کند، همه آنها را شدیداً شگفت زده کرد.
No comments:
Post a Comment