کوتاه در مورد سکاهای هزاره دوم تا سده سوم پیش از میلاد

 

سکاها به خانواده قبایل هند و اروپائی تعلق داشتند که در گستره ای که از مغولستان تا قلب اروپا کشیده شده بود زندگی می کردند. زبانشان به خانواده زبانهای شمال شرقی ایران بسیار نزدیک بود. طوایفی از آنها در بخش هائی از ایران باستان ساکن بودند.

آنها در سده هشتم پیش از میلاد به نواحی شمال و خاور دریای سیاه  رسیدند و در آنجا ساکن گشتند. دیری نگذشت که سکاها بصورت دسته های بزرگی از آنجا نیز به راه افتاده و بطرف اروپای مرکزی و حتی تا مرکز اسپانیا و ایتالیا روان گشتند.

رقصندگان سکائی هندی، نقشی که در دره  سوات  Swat District  ناحیه ای در شمال پاکستان و جنوب قندهار یافته شده، تقریبا صد و پنجاه سال پیش از میلاد.

در شاهنامه اداره این بخش یعنی سرزمین کشمیر به خاندان سام که خود سکاهای هم پیمان با ایران اسکان یافته از کابل تا دریاچه هامون بودند، واگذار گشته بود.

سنگ نقش یک سوارکار سکائی که در گور پشتی در پازیریک (جنوب سیبری) یافته شده و متعلق به سده سوم پیش از میلاد است. این بدین معنی است که در سده سوم پیش از میلاد هنوز قبایل و دسته هایی از قبایل هند و اروپائی در جنوب سیبری ساکن بودند.

در شاهنامه این سوارکاران سکائی را که با تورانیان هم پیمان بوده و در سرزمین ختن جائیکه در جوار قبایل چینی و ترک به مسالمت می زیستند، میتوان یافت.

تیراندازی سکائی که دارد بهنگام دویدن تیری را از ترکش درآورده و در کمان می گذارد تا بسمت پشت سرخود آنرا پرتاب نماید. نقشی که بر روی در کوزه ای  که بوسیله نگاره کشهای روی سفال اپیکتتوس   Epiktetos - Wikipedia   یونانی در 520 پیش از میلاد کشیده شده برای ما به جای گذاشته شده است. آنها این کار را از روی اسب هم بخوبی انجام می دادند و تیر خود را بر هدف می نشاندند.

تاریخنگاران یونانی از  ماساگت ها Massageten نیز که از اقوام سوارکار و جنگجو بودند و در خوارزم در جوار سکاهایی که در خاور دریای کاسپین ساکن بودند، نام برده و با سکاها هم نژاد می دانستند.

یونانی ها نام ماساگت را از روی واژه بسیار کهن ماسیاکته  Masyakatā  ایرانی باستان گرفته بودند که از دو بخش ماسیا (نیرومندان) و کته (بزرگ یا درشت) گرفته شده بود. در افغانستان و تاجیکستان تا به امروز نیز برای واژه بزرگ از واژه کته   katā   استفاده می شود.