مغناطیس مغز روباه

پرندگان مهاجری که هرسال در اواخر تابستان نواحی شمالی را در قاره های اروپا و آمریکا ترک کرده  تا  رو به سوی جنوب نهند و در اواخر زمستان وارون این راه را می پیمایند در مسیر پرواز خود از میادین نامرئی مغناطیسی کره زمین جهت گم نکردن راه خود استفاده میکنند. آنها چیزی شبیه قطب نما در سر خود دارند که به آنها در پیدا کردن راه کمک میکند.

خطوط نامرئی میادین مغناطیسی کره زمین تنها به پرندگان نیست که یاری میکند. یک تیم فنی پژوهشگر از دانشگاههای دویسبورگ و اسن در کشورآلمان و دانشگاه پراگ در جمهوری چک گمان دارد که در بدن روباهها نیز سیستمی مشابه وجود دارد که به آنها در امر شکار طعمه یاری میکند.
آنها نتایج تجربیات، مشاهدات  و مطالعات خود را در این زمینه در مجله تخصصی  "Biology Letters"  منتشر نمودند.

روباهها که بیشتر از موشهای صحرایی تغذیه میکنند، به آرامی به طعمه بی خبر خود نزدیک میگردند بطوریکه طعمه ها نه چیزی میبینند و نه چیزی میشنوند. در آخرین مرحله از شکار، روباهها با یک پرش دقیق، ناگهانی و حساب شده خود را بر روی طعمه افکنده و کار را یکسره میکنند.

پژوهشگران این سه دانشگاه متوجه گردیدند که زمانیکه روباهها در جهت شمال به جنوب و یا برعکس پرش آخرین خود را انجام میدهند، کامیاب تر میباشند تا زمانیکه در جهت های دیگر برای شکار خیز برداشته و میپرند.
پژوهشگران میگویند دالانهای نامرئی خطوط مغناطیسی برای این حیوانات قابل تشخیص بوده و به آنها کمک میکنند که مسافت میان خود و شکارشان را بخوبی محاسبه کرده و از این نظر در موقعیت بهتری قرار دارند تا طعمه هایشان.

در بیش از هشتاد درصد شکاری که این حیوانات در مسیر جنوب به شمال انجام دادند، روباهها با کامیابی مواجه بودند.
درصد این کامیابی زمانیکه جهت شکار و پرش روباهها از شمال به جنوب بود کمی بیش از 60 درصد بود در حالیکه درصد موفقیت این حیوانات در مسیرهای از شرق به غرب و وارون آن چیزی برابر با پانزده درصد بود. در این شکارها حس شنوایی دقیق و حساس این حیوانات نیز آنها را بخوبی و بفراوانی یاری میکرد.
.

پدیده یاری گرفتن از خطوط و میادین مغناطیسی کره زمین برای اهداف مختلف تنها در پرندگان مهاجر و یا روباه مشاهده نشده بلکه در حیوانات دیگری مانند نهنگ، خفاش، گوزن و گاو نیز به ثبت رسیده است.
بیشتر این حیوانات در مناطقی که دکلهای برق فشار قوی و یا چیزهای مشابه وجود دارند این حس خود را از دست داده و دچار سرگردانی میشوند. هرسال تعداد زیادی از نهنگها و دولفینها که بر اثر سونار کشتی و زیردریاییها گمراه شده و راه گم میکنند در کرانه های دریاها  و اقیانوسهای جهان جان خود را از دست میدهند.