سخن توپ و پرگوها

آنها پر میگویند، پرمیگویند و بازهم پرمیگویند.

برخی از مردم چنان به پرگویی، تک گویی و بمیان حرف دیگران پریدن خو گرفته اند که به سختی میتوان خاموششان کرد. آنها بدون کوچکترین مکث و بدون هیچگونه ابایی پر میگویند. متاسفانه این خصوصیت نامناسب در چند دهه گذشته افزایش شدیدی هم داشته است.

عوامل گوناگونی برخاسته از خصلتهای نوین اجتماعی گوناگون (برای نمونه ن. ک. به پدیده ای بنام خلاصه گوی یا اسمال تاک در جهان امروز ) باعث رواج بیشتر این خصلت در میان انسانهای سده حاضر گردیده اند.

پژوهشگران ژاپنی بتازگی دستگاهی درست کرده اند که انسان را کمی امیدوار میسازد. برای ساخت این دستگاه از وجود یک خصوصیت روحی در انسان استفاده شده است. سازندگان ایندستگاه یعنی کازوتا کاکوریهارا از موسسه پژوهشهای علمی در ژاپن و کوجی تسوکادا از دانشگاه اوکانومیزو بهنگام عرضه نمودن سخنتوپ اظهار داشتند که ایندستگاه قادر است که صداها را گرفته و با اختلاف زمانی 0،2 ثانیه دوباره بازپس دهد بطوریکه گوینده پرگو صدای خود را شنیده و خاموش میگردد.

پرگویی تا حد زیادی هم امر تربیتی است. پرگوها تنها زمانی خاموش میشوند که در برابر شخص دیگری قرار گیرند که یا پرگوتر از آنها باشد و یا دستکم به اندازه خودشان پرگویی کند.

دستگاه سخنتوپ نیز دقیقا از همین خصلت پرگوها استفاده میکند. واژه ها را از خودشان میگیرد و با اختلاف زمانی بسیار کوتاهی خودشان را با همان واژه های خودشان به رگبار بسته و بدینوسیله خاموششان میکند.

کوریهارا و تسوکادا در حال حاضر مشغول طراحی سخنتوپ کوچک و قابل حملی هستند که در آن میتوان میکروفون و بلندگو را همانند تفنگ بر روی شخص پرگو متمرکز کرد.

پس از نخستین آزمایشها پژوهشگران بر روی ایندستگاه، آنها رضایت خود را از کارکرد آن ابراز نمودند. ایندستگاه همچنین در آزمایشات نشان داد که  سخنگوی سمجی که متن گفته هایش را از روی چیزی میخواند را میتوان توسط ایندستگاه به راحتی خاموش نمود.

اینکه از دستگاه سخنتوپ در کجا میتوان استفاده نمود، هنوز مورد بحث است. برای نمونه آیا استفاده از سخنتوپ  در یک کتابخانه عمومی میتواند مجاز باشد یا نه؟