شهبانویی که پس از 1100 سال دوباره بخاک سپرده شد

کلیسای جامع  Dom   شهر ماگدبورگ مرکز ایالت زاکسن انهالت آلمان با حضور صدها نفر شاهد مراسم خاکسپاری بخصوصی شد. کلیساهای جامع بزرگترین کلیساهای شهرهای اروپا میباشند و میتوانند که آرامگاه بزرگان مذهبی و حکومتی و همچنین محل نگاهداری گنجینه های کلیسا نیز باشند (ن. ک. به  محل نخستین گور کارل بزرگ همچنان نامعلوم میماند ).

در روز آدینه بیست و دوم  ماه  اکتبر سال 2010 در این کلیسای جامع مراسم رسمی خاکسپاری شهبانو ادیتا Editha von Wessex همسر انگلیسی پادشاه آلمان اوتوی بزرگ Otto I., der Große   برگزار شد.

ادیتای نوزده ساله که از وسکس ( به انگلیسی کهن بمعنای وست ساکسن و اینان مهاجرین ساکسنی بودند که از آلمان به انگلیس رفته بودند) میآمد. او دختر ادوارد پادشاه انگلیس بود و در زمانیکه اتو هنوز سراسر آلمان، اتریش و ایتالیا را به تصرف خود درنیاورده بود، سال 929 میلادی  بهمسری او درآمد. اتو سند مالکیت شهر ماگدبورگ را بعنوان هدیه ازدواج بنام او نمود.  ادیتا بخاطر خوش قلبی و مهربانی که داشت در نزد مردم بزودی بعنوان شهبانوی قلبها معروف شد.

جسد این شهبانو دو سال پیش توسط باستان شناسان آلمانی و انگلیسی درپی حفاریهایی که در کلیسای جامع انجام میگرفتند در گوشه ای از این کلیسا بطور اتفاق در تابوتی شش پهلو کشف شد. این شک وجود داشت که استخوانهای یافته شده واقعا مربوط به ادیتا هستند یا نه؟

سرانجام تابستان امسال گروه سی نفره متشکل از باستان شناسان و دانشمندان دیگر با مطالعه بر روی زندگینامه و نیز پژوهشهای ژنتیکی انجام گرفته بر روی استخوانها و بخصوص دندانهای جسد به این نتیجه رسیدند که جسد  "به احتمال قریب به یقین"  به شهبانو ادیتا تعلق دارد.

توسط این آزمایشها مشخص گشت که جسد در زمان حیات خود وضعیت غذایی خوبی را داشته که این برای همه کس در آنزمان میسر نیود. از آن گذشته لایه های دندان که در دوران کودکی شکل گرفته و تا آخر عمر نیز با انسان باقی میمانند بیانگر واقعیاتی در مورد محل سکونت جسد در زمان کودکی بودند. در آنزمان هر منطقه ای مواد غذایی و شیوه تغذیه مخصوص بخود را داشت که تابع شرایط اقلیمی آن منطقه بودند.

آزمایشها نشان دادند که ادیتا در دوران کودکی بسیار در سفر بوده است و این موضوع با سفرهای مندرج در زندگینامه وی که در دوران کودکی پیوسته و در آن او با پدر و مادرش برای سرکشی و رسیدگی کردن به امور مملکتی بودند، مطابقت میکند.

نتایج آزمایشها همچنین میگویند که او سپس برای مدت نسبتا طولانی در یک محل اقامت کرد که این نیز برابر میباشد با سرگذشت ادیتا که درسال 919 میلادی پس از آنکه پدرش مادر وی را ترک نمود، ادیتا را نیز به دیری فرستاد تا در آنجا باشد.

آزمایشها بر روی پارچه هایی که جسد در آن پیچیده شده بودند نیز بخش دیگری از دلایل را تشکیل میداد. این پارچه ها متعلق به زمانهای متاخرتری بودند و در سرنوشت ادیتا میخوانیم که آخرین بار او را در سال 1510 میلادی از مقبره ای که او در آن به امانت گذاشته شده بود، در محل دیگری بخاک سپردند و بقایای پارچه های یافته شده در کنار جسد نیز بنا به آزمایشات باستان شناسی نیز همین زمان را نشان میدهد.