انسانها برای برنامه ریزی در مورد آینده خود از چه نوع اطلاعاتی استفاده میکنند؟ پژوهشهای اخیر نشان دادند که بیشتر از اطلاعاتی که محتوای خوش آیند و مثبت داشته باشند.
اخباری که صبر ایوب طلب کنند بیشتر به حاشیه ذهنی ضمیر خودآگاه و ناخودآگاه فرستاده میشوند. این خصوصیت فردی بر روی رفتار اجتماعی جامعه نیز تاثیر گذار است.
پژوهشگران و دانشمندان گرد آمده در گروه خانم تالی شاروت از کالج دانشگاه لندن آنچنانچه که در نشریه تخصصی nature گزارش داده شده است، معتقدند که انسانها کلا برای پیشبرد برنامه های آینده خود به خوشبینی های غیر حقیقی بیشتر دل میبندند و آنها را در محاسبات و آینده نگریهای خود بکار میگیرند تا حقایق کمتر خوشایند و بعضا ناخوشایند.
این پژوهشگران برای رسیدن به این نتیجه از روش جالبی استفاده کردند. آنها عده ای را برای انجام آزمایش دعوت نمودند و برای آنها 80 ماجرای منفی و معمولی را از زندگی روزمره انسانها تعریف نمودند. سپس از ایشان خواستند تا حدس بزنند که آینده ایشان تا چه اندازه در معرض خطرهای مشابه قرار دارد. آزمایش شوندگان شروع کردند به حدس زدن در مورد میزان خطرات و احتمالاتی که در آینده میتواند برایشان اتفاق بیفتد.
پس از آن دانشمندان میزان حقیقی وقوع احتمال خطرات مشابه را برای آزمایش شوندگان تعریف کرده و آنرا برایشان تشریح نمودند.
سپس پژوهشگران دوباره از همین افراد همان پرسشهای پیشین را در قالبی دیگر مطرح نمودند و از ایشان خواستند تا درصد احتمال وقوع ماجرای مشابه را در زندگی آینده شان دوباره تخمین بزنند.
با کمال شگفتی دانشمندان متوجه گردیدند در جائیکه در صد خطر واقعی کمتر از برآیند گمان زده شده آزمایش شوندگان بود، 79 درصد از ایشان درصد واقعی را برگزیدند اما در جاییکه آمار واقعی تراز منفی تری داشت تا میزان گمانهای ایشان، آنها همچنان بر سر درصد وقوع احتمالی پیشگویی خویش باقی ماندند و حاضر نگشتند تا پیش بینی خود را به جهت منفی ( که به حقیبت نزدیکتر بود) تغییر دهند و همچنان خوش بین باقی ماندند.
دانشمندان و روان شناسان با نگرش به نتیجه بدست آمده به این امر اشاره نمودند که چنین واکنشی در انسانها نتایج اجتماعی را هم در پی دارد. برای نمونه در آلمان انسانها باوجود خرابتر شدن هر روزه وضعیت اقتصادی دولت و ناپایدار شدن شبکه خدمات اجتماعی دولتی هنوز هم چندان رغبتی به داشتن نقشه های آینده شخصی نشان نمیدهند و هنوز هم به بیمه های دولتی بازنشستگی و شانسهای احتمالی بعنوان ستونهای محکمی برای دوران کهولتشان مینگرند.
No comments:
Post a Comment