اسکار نیدرمایر – بخش چهارم

بازگردیم به عقب و سرگذشت نیدرمایر و گروه. نیدر مایر توانست در کنارِ امان آلله خان، نظرِ برخی از ملیون و وطنپرستانِ افغانی را نیز به خود جلب کند و حتی با آموزشِ تیراندازی صحیح توسطِ توپ‌هایِ کوچکِ ساختِ کارخانه کروپ به پاسدارانِ مقرِ امیر، در نزدِ خودِ امیر نیز جایگاهی‌ بیابد.

در این میا‌‌ن شاهزاده پراتاپ نیز به کارِ خود مشغول بود و با پولی که کایزر ویلهلم همراهِ گروه کرده بود، در بازارِ کابل لوح‌هایِ زرین میخرید تا بر رویِ آنها نامه به پادشاه انگلیس و تزارِ روسیه بنویسد. برایِ پرچمِ هندوستانی که قرار بود توسطِ او آزاد گردد نیز طرحی ریخته بود.

رفته رفته افرادِ گروه هر روز بیشتر متوجه می‌شدند که ماموریتشان موفق نخواهد بود و زمانیکه معلوم گردید که کاروانی از هند با ۲۰۰ میلیون روپیه زر و سیم در راهِ کابل است دیگر روابطِ امیر با آنها رو به سردی گذاشت و اواخرِ ماهِ مای سالِ ۱۹۱۶ گروه از هم جدا شد و هر کدام از راهی‌ رو به سویِ آلمان نهادند.

پراتاپ رو به سویِ روسیه نهاد تا در کنارِ انقلابیونِ سرخ بایستد. جائیکه لنین و تروتسکی او را انقلابی آزادی بخشِ شرق خواندند. در سالِ ۱۹۱۹ دوستش برکت الله نیز همراهِ کاظم بای یا کاظم اوزالپ که قرار بود واسطِ گروه با مسلمانان درکابل باشد به روسیه رفتند تا با کمک انور پاشا روس ها را متقأعد کنند به افغانستان وارد شده و دستِ انگلیسیها را از آسیایِ میانه کوتاه کنند. روس‌ها خود را در موقعیتی نمیدیدند که به افغانستان حمله کنند ولی‌ از وجودِ این گروه نزدِ خود نیز استقبال میکردند زیرا انور پاشا که در ترکیه دیگر مقامی نداشت هنوز در نزدِ اقوامِ ترکِ ناحیه قفقاز به چشمِ قهرمان دیده میشد و از اینرو برایِ روس‌ها مهره ای با ارزش بود.

چیزی نگذاشت که انور پاشا که سودایِ امپراتوریِ بزرگِ ترک را در سر میپروراند از یک دوستِ بلشویک به دشمنِ بلشویک مبدل گردید و  در شوراندنِ مسلمانانِ جنوبِ روسیه فعالیت کرد. سرانجام نیز انور پاشا در سالِ ۱۹۲۲ در شورشی که در بخارا راه انداخته بود توسطِ ارتشِ سرخ کشته شد.

 هنتینگ فرمانده گروه به همراهِ قاچاقچیانِ تریاک رو به سویِ کوه‌هایِ پامیر نهاد و ارتفاعاتِ ۵۵۰۰ متری آنجا را پشتِ سر گذاشت  از میا‌‌نِ یخ و برف گذشت و خود را به صحرایِ گبی رسانید تا از آن نیز عبور کرده و به چین برسد. از آنجا او به آمریکا رفت تا پس از رسیدنِ به کرانه‌هایِ شرقی‌ِ آن سوار بر کشتی شده و به آلمان بازگردد اما در میا‌‌نِ راه مفقود شد و دیگر آثری از او به دست نیامد. هنتینگ به خاطرِ سفرِ پر مخاطره ای که در پیش گرفته بود و ۲۲۰۰۰ کیلومتر نیز بدرازا کشید تحسینِ دوست و دشمن را برانگیخت.

بخشِ اصلی‌ِ گروه به سرپرستیِ واگنر نخست به سیستان رفت و از آنجا رو به سویِ تهران نهاد .

نیدرمایر نیز نخست به سویِ ترکستان رفت نا پنهان از دیدِ سربازان و قزاقانِ روس خود را به ایران برساند.

ادامه دارد