یکم مهر، زاد روز حسین منزوی شاعر فقید زنجانی

بسر افکنده مرا سايه اي از تنهائي

چتر نيلوفر اين باغچه بودائي

بين تنهائي و من راز بزرگي ست بزرگ

هم از آنگونه که دربين تو زيبائي

بارَش از غيرو خودي هر چه سبکتر؛ خوشتر

تا به ساحل برسد رهسپُر ِ در يائي

آفتابا تو و آن کهنه درنگت در روز

من شهابم من و اين شيوه ي شب پيمائي

بو سه اي داد ي و تا بوسه ي ديگر مستم

کس شرابي نچشيداست بدين گيرائي

تا تو برگردي و از نو غزلي بنويسم

مي گذارم که قلم پر شود از شيدائي