هشدار گل نبشته های سفالی درباره بیماری های همه گیر، بحران های اقتصادی و سیل

 

نوشته‌های باستانی مانند خط میخی سومری یا هیروگلیف مصری برای باستان‌شناسان معماهایی هستند. تنها دهه ها پژوهش توانستند نمادهایی را که هزاران سال قدمت دارند رمزگشایی کنند.  با این حال، برخی از سیستم های نوشتاری مانند هیروگلیف های کرت یا نمادهای فرهنگ های چینی در "رود زرد" هنوز هم تا به امروز حل نشده باقی مانده اند.

با این حال، در مورد گل نبشته هایی از مزوپتامی باستان، دانشمندان توانستند به کامیابی هایی برسند. بیش از 100 سال پس از پیدا شدن این گل نبشته های 4000 ساله که در انبارهای موزه بریتانیا در لندن نگاهداشته می شدند، برخی از این الواح رمز گشایی شدند. این الواح گلی در میان سالهای 1892 تا 1914 در مزوپتامی یافته شده و از آنجا به موزه بریتانیا برده شده بودند.

بر روی چند تای آنها در متنی که به خط میخی سومری نوشته شده است، نویسندگان در مورد ماه گرفتگی هشدار می دهند و آن را به فال بد می گیرند. نتایج این پژوهش که در مجله "Journal of Cuneiform Studies"   منتشر شده است فاش ساخته که نویسندگان و سازندگان این گل نبشته ها بر این باورند که با این رویداد آسمانی که در پیش است مرگ، ویرانی و اپیدمی همراه می باشد.

یاد آوری می کنم که تقریبا 1400 سال پس از این گل نبشته ها مردمان این بخش از جهان هنوز به فال بد ماه گرفتگی باور داشتند و نمونه تاریخی آن نبردی بود که مادهای ایرانی و لیدی ها که یونانی بودند در کنار رود هالیس درگرفت و در طی آن ماه گرفتگی اتفاق افتاد و هر دو لشکر آنرا به نشانه خشم خدایان گرفتند و از جنگ دست کشیدند و رودخانه هالیس (قزل ایرماق کنونی) را بعنوان مرز میان سرزمینهای خویش به رسمیت شناختند. نه مادها و نه لیدی ها با سومری های فرهنگ مشترک نداشتند.

اندرو جورج، استاد بازنشسته تاریخ بابلیان در دانشگاه لندن و پژوهشگر مستقل، جونکو تانیگوچی، می نویسند: چهار گل نبشته از عراق قدیمی ترین نمونه های راهنمای فال ماه گرفتگی هستند که تاکنون کشف شده است.

در پیشگوئی هایشان از راه فالگیری نویسندگان این گل نبشته ها جایی را به ماه گرفتگی اختصاص داده بودند که در آن حرکت سایه ماه، تاریخ و مدت خسوف و زمان و ساعت انجام گرفتن ماه گرفتگی را شامل می شد.

بنا به گزارش"Live Science"   گل نبشته ها ویژگی های روشنی از ماه گرفتگی و معانی مرتبط با آنها را توصیف می کنند. برای نمونه، در یکی از گل نبشته ها آمده است: «تیره گی به ناگاه در دل خود پوشیده شده و به یکبار باز دوباره پدیدار می‌شود: پادشاهی خواهد مرد، نابودی ایلام». ایلام منطقه ای در گستره مزوپتامی بود که اکنون در ایران است.

پیشگویی گل نبشته دیگر این است که زمانی "کسوف در جنوب آغاز می شود و سپس پاک می شود: بارش های شدیدی در سوبارتو و اکد خواهند آمد". سوبارتو و آکد نیز مناطقی در مزوپتامی هستند. دیگر گل نبشته ها از شیوع طاعون، مشکلات اقتصادی، سیل بزرگ، قیام و پایان یک سلسله سخن گفته و هشدار می دهند.

بابلی ها از یک روش تئوریک برای تعیین پیشگوئی های خویش استفاده می کردند.

اندرو جورج یکی از نویسندگان به Live Science گفت، احتمالاً ستاره شناسان باستانی از تجربیات گذشته گان برای تعیین معانی نشانه ها استفاده می کردند.  با این حال، تفسیر بیشتر این نشانه ها توسط یک روش تئوریک  تعیین می شدند که ویژگی های ماه گرفتگی را با چیزهای گوناگونی در ارتباط می آورد.

مزوپتامی: سرزمینی با باورهای سخت به نشانه ها و گردش اجرام آسمانی

بر اساس این پژوهشها و کنکاش های اخیر، مردم در بابل و مزوپتامی (مزوپتامی در فارسی به اشتباه به میان رودان یا بین النهرین ترجمه شده، در حالیکه مزوپتامی گستره ای فراتر از این دو رود داشته است) به توانایی های روشن بینی رویدادهای آسمانی مانند خورشید گرفتگی یا ماه گرفتگی باور داشتند. مشاوران شاه آسمان ها را تماشا کرده و حاکم را از تحولات آگاه می کردند.  برای اطمینان یافتن اینکه  پیش بینی ها درست باشند برای راست بودن هر پیش بینی حیواناتی را قربانی می کردند. همچنین بهنگامی که یک پیش بینی تهدید آمیز می بود برای تلطیف آن نیز قربانی می کردند.