تاریخِچه کوتاه اتوبوسهای برقی‌ بخش یک

آلودگیِ محیطِ زیست سبب گشت که نه‌ تنها خودروهایِ شخصی‌ِ برقی‌ و کامیونهای برقی موردِ توجهِ ویژه طرفدارانِ محیطِ زیست و جنبش سبز قرار بگیرند بلکه خطوطِ اتوبوس‌هایِ درون شهری نیز بناگاه ارزیابیِ دوباره و موشکافانه گردند.

برایِ اتوبوس‌هایِ برقی‌ میتوان مزایایِ زیادی را بر شمرد ( نکاتِ منفی‌ هم دارند که مهمترینشان بهایِ ایشان میباشند).

من در اینجا سه‌ مزیتِ عمده اتوبوس‌هایِ برقی‌ را نام میبرم.

۱ -با پیشرفتِ مداومِ نیرویِ محرکهِ برقی‌ برایِ خودروها، وسایلِ نقلیه عمومی برقی نیز هر روز بیشتر پلِ  میا‌‌نِ توجیح اقتصادی داشتن و حفاظتِ محیطِ زیست و تندرستیِ شهروندان را مستحکم تر گرداندند.

۲ - وسایلِ نقلیه عمومی که هر روزه تعدادِ زیادی مسافر جابجا میکنند در صورتِ برقی‌ شدن با نجاتِ مایکروکلایمت، کیفیتِ زندگی‌ِ هم مسافران و هم دیگر شهروندان را ارتقا میدهند. این امر  بطورِ غیرِ مستقیم هزینه‌هایِ درمانی را کاهش میدهد.

۳ - توسط بهبودیِ سیستمهایِ احیایِ انرژی، انرژیِ به هدر رفته توسطِ موتورِ به هنگام راه افتادنِ خودرو و یا ترمز گرفتن، دوباره تولید میگردند. در این زمان ژنراتورها به کار افتاده و پر کردن سلولهایِ انباشتِ نیرو، خازنِ خودرو را هم در هنگامِ حرکتِ خودرو هم پر میکنند.

 در اروپا هم مردم کشورهای اروپایی و هم دولت‌های ایشان متوجه گردیدند ( بر عکسِ ایران با وجودیکه در شرایطِ بسیار بدتری هست ) که شهر‌ها و شهرک‌ها در زیرِ فشارِ دود دچارِ تنگیِ نفس گردیده اند. تعدادِ شهر‌ها و نواحیی که میزانِ آلایندگی در آنها به مرز هایِ خطرناک نزدیک گشته اند دیگر کم نیستند. غبارهایِ نرم و ریز و دی اکسیدِ کربنِ هوا مدت هاست که مرز‌هایِ قابلِ چشم پوشی را در نوردیده اند.

اتحادیه شهر‌هایِ آلمان زنگِ خطر را به صدا در آورد. آنها حتی تهدید کردند چنانچه هم اکنون برایِ این معضل چاره اندیشی‌ نشود، پرونده ای تشکیل داده و اعتراض و شکایتِ رسمی‌ِ خود را به نزدِ دادستانیِ کّلِ کشور خواهند برد. در آلمان ۸۰ شهر مرز‌هایِ مجازِ میزانِ آلودگیِ هوا را پشت سر گذاشته اند.

بلافاصله از سویِ دولت و استانداریها واکنشِ مناسب انجام داده شد. در کنار افزایش فضاهای سبز شهرها، قرار بر این شد که دستِ شهرداری‌ها را برایِ مقابله فنی با این مشکل بازتر بگذارند و حمایت‌هایِ مالی‌ِ مناسبی را نیز برایِ این موضوع در نظر بگیرند.

همین‌ نیز سبب گشت که شهرداری‌ها دستشان در موردِ حمایت و پشتیبانی از شرکت‌ها و کارخانجاتِ مناسب (مانندِ سازندگانِ اتوبوسِ برقی‌) بازتر شود.

۳۰ شهر در آلمان مصمم شدند که برنامه به کار گیریِ اتوبوس‌هایِ برقی‌ را به گونه جدی پیگیری کنند. مشکلات اما هنوز وجود داشتند و دارند. بنا به اظهاراتِ اتحادیهِ شرکت هایِ حمل و نقلِ آلمان (   VDV/ ) بهایِ یک اتوبوسِ برقی‌ ۷۰۰۰۰۰ یورو میباشد که دو برابرِ اتوبوس‌هایِ دیزلیست.

یا اینکه مدتِ پر شدنِ دوباره باتریها و میزانِ مسافتی که میتوان با آنها پیمود، خود مسایلِ بزرگی‌ هستند. مدت زمانِ موردِ نیاز برایِ پر شدنِ باتریها گاهی‌ سبب میشود که برایِ لنگ نماندنِ ایاب و ذهابِ شهری تعدادِ بیشتری از اتوبوس لازم باشد تا هنگامیکه یکی‌ در حالِ پر کردنِ باتریست اتوبوسِ دیگری وظیفه او را به عهده بگیرد.

سازندگان اتوبوسِ آلمانی بسیار محتاطانه عمل میکنند و سرمایه گذاریِ زیاد و جدی در زمینه طراحی‌ و ساختِ اتوبوسِ برقی‌ انجام نمی‌دهند.

در ادامه این نوشتار سه‌ سازنده و عرضه کنندهِ مطرح را با ذکرِ زندگی‌نامهِ کوتاهی از ایشان و نمونه کارهایشان معرفی‌ می‌کنم.

اتوبوس‌هایِ شرکتِ سیلئو Sileo

سیلئو یک شرکت با مسئولیتِ محدودِ آلمانی – ترکی اتوبوسِ برقیست که مقرش در  Salzgitterسالزگیتر آلمان میباشد. سیلئو در سال  ۲۰۱۴ تأسیس گردید. این شرکت متعلق به مراد بوزانکایا  میباشد که در سالِ ۱۹۸۹ یک دفترِ مهندسی‌ و مشاورهِ فنی‌ در شهرکی کوچک بنامِ ولفن بوتل  در ایالت نیدرزاکسنِ آلمان داشت. در سالِ ۱۹۹۷بوزانکایا یک شرکتِ خدماتِ مهندسی‌ِ مصنوعاتِ فلزی و پلاستیکی در شهرک سالزگیتر Salzgitter  بنیاد نمود و بدنبالِ آن‌  در سالِ ۲۰۱۰ یک کارخانه اتوبوس سازیِ کوچک  نیز در شهر آنکارا  تأسیس کرد  بنامِ      Turkish Commercial Vehicles (TCV),  که دو سال بعد یعنی در سالِ ۲۰۱۲ نخستین اتوبوسِ ساختِ خود را عرضه نمود.

زمانیکه سیلئو در ماهِ جولایِ سالِ ۲۰۱۵ سیلو نخستین اتوبوسِ برقی‌ِ خود را به شرکت اتوبوسرانی شهری  SWB_Bus_und_Bahn وابسته به شهرداریِ بن پایتختِ سابقِ آلمان فروخت، سوایِ دستگاهها و مدول‌هایِ برقی‌  بقیه‌ قسمت‌هایِ اتوبوس بر پایه اتوبوسی که در آنکارا ساخته و عرضه گشته بود، بنا شده بودند. در سالِ ۲۰۱۶ نخستین سفارش ها از استانهای تورینگن Thüringen و شلسویگ هلشتاین  Schleswig-Holstein آلمان بدستِ سیلئو رسیدند و در پی‌ِ آن‌ شهرهایِ دیگری از استانهای دیگر هم خواستارِ دریافتِ ۱۳ اتوبوسِ برقی‌ تا سالِ ۲۰۱۸ از این شرکت گردیدند.

در اینجا سه نمونه از اتوبوسهای برقی سیلئو را با مختصری از مشخصات فنی آنها میآورم تا در دنباله این نوشته به شرکت سازنده اتوبوس دیگری بپردازم.

سیلئو اس ۱۰

اتوبوسی  با درازای 10،7 متر وبهره وری از سیستمهای بازیافت انرژی سینماتیک تا هفتاد و پنج درصد که برد مسافتی دویست کیلومتر را تضمین میکند.

سیستم باتری این اتوبوس از گونه اس سی ال Single-Cell-Loading  بوده که سیصد سلول باتری را شامل میباشد.

سیلئو اس ۱۲

اتوبوسی  با درازای 12 متر وبهره وری از سیستمهای بازیافت انرژی سینماتیک تا هفتاد و پنج درصد که برد مسافتی دویست و سی کیلومتر را تضمین میکند.

سیستم باتری این اتوبوس از گونه اس سی ال Single-Cell-Loading  بوده که سیصد و چهل سلول باتری را شامل میباشد.

سیلئو اس ۱۸

اتوبوسی  با درازای ۱۸ متر وبهره وری از سیستمهای بازیافت انرژی سینماتیک که برد مسافتی دویست و پنجاه کیلومتر را تضمین میکند. موتور این اتوبوس چنان قوی است که گذر از سراشیبی های بیست درصدی را نیز امکان پذیر میسازد.

سیستم باتری این اتوبوس از گونه اس سی ال Single-Cell-Loading  بوده که چهارصد و هفتاد و چهار سلول باتری را شامل میگردد.