جستجوگر در این تارنما

Wednesday 15 September 2010

نور بیشتر

سال گذشته در کشورهای اتحادیه اروپایی لامپهای 100 وات را به تاریخ سپردند. امسال نوبت لامپهای 75 واتی است که از قفسه های فروشگاهها برداشته شوند و بدنبال آن در دوسال آینده نوبت به لامپهای 60 و 40 و 25 واتی میرسد که بدرود گویند.
زمانیکه آخرین لامپهای معمولی جمع آوری گشتند، دیگر بوروکراتی اتحادیه اروپایی آرام میگیرد زیرا که میپندارد که به اهداف خود رسیده است.
اما این پرسش کماکان باقی خواهد ماند که آیا انسان اروپایی واقعا به اهداف از پیش تعیین شده خود رسیده است؟ آیا مصرف برق در این کشورها کمتر خواهد شد؟
تردیدهای جدی در این زمینه وجود دارند.

پیامبران انقلاب نوری وعده آینده درخشانی را به ما میدهند و آینده ای درخشان را با فرمول جادویی LED برای ما پیش بینی میکنند که در آن دنیا با وجود مصرف برق کمتر نورانی تر میگردد اما تاریخچه وسایل تامین روشنایی در چند دهه گذشته نمیگذارد که ما نیز بهمین سادگی این ادعاها را باور کنیم و این امر سایه تاریکی بر رو انقلاب نوری بروکسل می اندازد.

پژوهشگران آمریکایی موسسه sandia.gov محاسبه کرده اند که لامپهای جدید نه تنها بهیچ وجه مصرف برق را پایین نمی آورند بلکه حتی آنرا بیشتر هم میکنند.
پژوهشگران براین باورند که در دو دهه آینده جهان در شبها سه برابر امروز روشنتر خواهد شد اما همزمان نیز میزان مصرف برق به دوبرابر میزان مصرف امروزه بشر افزایش پیدا خواهد کرد.
آنهم به دو دلیل ساده.

نخست آنکه انسان به مصرف کردن بی محابا عادت کرده است و با ظاهرنگری به لامپهای کم مصرف، دیگر برای خود مانع معنوی برای روشن نمودن چراغ نمی بیند.

دوم ذات خود لامپهای کم مصرف است که در صورت رعایت نکردن طرز مصرف صحیح و موازین بخصوصی نه تنها کم مصرف نخواهند بود ( همچنین ن. ک. به آیا بایستی که لامپهای معمولی را واقعا ممنوع کرد؟ ) بلکه به محیط زیست هم فشار مضاعفی وارد خواهند کرد.

تنها پرسش در خاتمه : آیا انسان واقعا به اینهمه روشنایی نیازمند است؟
آیا این روشنایی ها نیازهای واقعی ما را به نور در شب فراهم میکنند و یا اینکه این روشنایی ها از مرز نیازهای معقول و مسئولیت پذیرانه انسانی گذشته و لذت بی محابا و تزیینی از نور را برای بشر میسر مینمایند؟

2 comments:

یوتاب (بانوی ایران زمین ) said...

همیشه مطالب وبلاگتون عالیه. از خواندنش لذت میبرم. مطالب متنوع و آموزنده است. ببخشید اگر کم نظر میزارم. حقیقتش مشغله کاری وقت کمی برام گذاشته.
موفق باشید و شاد

فرهنگی‌ - تاریخی‌ - صنعتی said...

یوتاب عزیز،
از مهربانی شما سپاسگزارم. بدیهی است که مشکلات کاری وقت زیادی برای پرداختن به چیزهایی که دوست داریم برایشان بیشتر زمان صرف کنیم، نمیگذارد. من این حالت را بخوبی درک میکنم و میفهمم.
با وجود این شما مهربانی کردید.
موفق و پیروز باشید.