از جشنها و سنن باستانی که برای ما تاکنون باقیمانده است یکی هم جشن چهارشنبه سوری است که در گذشته های دور با نام دیگری (وهیجک) برگزار میگردید. در مورد این جشن و مراسم و آئینهای مربوط به آن نظیر نمک دور سر گرداندن، قاشق زنی، فالگوش ایستادن، اسپند دود کردن، افروختن مناسب آتش در معابر و پریدن از روی آن و .....که بهمراه تناول آجیل و میوه میباشد، چیزی نمینویسم زیرا که برای همه چیزهای شناخته شده و دوست داشتنی هستند.
تنها بصورت کوتاه به دو چیز در این باره اشاره ای گذرا میکنم.
نخست اینکه گویا از طرف عده ای از ایرانیان از مدیر کل و رئیس بخش فرهنگی یونسکو تقاضا شده تا این جشن را جزو میراث معنوی جهان به ثبت برسانند که از نظر من ایده زیبایی است جهت ثبت آداب و سنن کشورمان و حفظ آنها پیش از آنکه دیگران بنام خودشان ثبتش نمایند. نمیدانم که این پیشنهاد تا کجا پیش رفته و آیا پشتیبانانی نیز پیدا کرده است یا نه.
دوم اینکه ترقه را تا آنجا که من خبر دارم گذشتگان ما در این مراسم بکار نمیگرفتند. بکار گرفتن ترقه و فشفشه تقلیدی از مراسم سال نو مسیحیان بنظر میرسد. اینکه آیا به این مراسم هم میخورد یا نه پرسشی است که هنوز پاسخ قطعی در عمل نیافته است. شاید بتوان پرسید، آیا کدوی مراسم هالوین را هم میتوان در جشنهای ایرانی که روح و فلسفه مخصوص بخود را دارند، بکار گرفت؟
مراسم چهارشنبه سوری شما شادباد.
2 comments:
پیشاپیش فرارسیدن نوروز و بهار دگری از زندگی، این هدیه یکتای خداوندی را به شما شاد باش میگویم و برایتان سالی پر از زیبایی، تندرستی و شادکامی آرزومندم...
زهره عزیز،
سپاس از برای محبتتان. من هم از فرصت استفاده کرده و برای شما و در واقع برای همه گان سالی پر از شادی، پربار، کامبخش و تندرست همراه با پیروزی را آرزو میکنم.
چنان سالی که چون آیندگان ما سر برگردانده و به آن بنگرند، لبخند آرامش و رضایت بر لبانشان ظاهر گردد.
موفق و پیروز باشید
Post a Comment