آخرین خبر در مورد اولین پرندگان

با یافتن بقایای فسیلی یکی از پرندگان پیش از تاریخ بنام میکرو راپتور گویی از گونه دایناسورها، دانشمندان در برابر معمائی قرار گرفتند

این پرنده که تا کنون کهن ترین از نوع پرندگان میباشد نه تنها دستهایش پر داشتند (بال) بلکه پاهایش نیز پر داشت. از آنجائیکه امروزه دیگر پرنده ای وجود ندارد که پاهایش نیز پر داشته باشد بحث و گفتگو میان فسیل شناسان بالا گرفت ونظریه های متفاوتی در مورد این موجود چهارباله بیان گردیدند

یکی از نظریه ها این بود که این نوع دایناسور پرنده بهنگام پرواز همانند هواپیماهای چهارباله (دوبال در هر طرف) عمل میکرد. نظریه دیگری میگفت که این جانوران بهنگام پرواز پاهای خویش را باز میکردند و بدینوسیله فشارهوایی که در حین پرواز بر سطح زیرین بالها وارد میشد میتوانست که پاها را تا حدی زیادی بطرف سمتهای پرنده فشار دهد و بدینوسیله بالهای کمکی جانبی بوجود میآمد

محقیقین برای پی بردن به چگونگی پرواز این حیوانات دست به دوباره سازی این جانور بصورت مدل زدند به

انصورت که ابتدا یک مدل سه بعدی سبک از آن ساختند و بر آن پرهایی نشاندند که از چوب سبک بالسا ساخته بودند و سپس این مدل را در یک زمین ورزشی مسقف توسط بستن به طناب و به چرخش درآوردن آن بپرواز درآوردند

بهترین حالتی که مدل میتوانست پرواز کند همانا حالتی بود که بالهای عقبش در جوانب مدل قرار گرفته بود. مدل شبیه هواپیماهای چهارباله نیز تا حدودی شبیه حالت اول پرواز میکرد ولی مقاوم نبود و حتی آنهم تنها زمانی میسر میگردید که دانشمندان وزنه ای را که بجای سرپرنده قرار داده بودند سنگین میکردند. این حالت بخاطر همین مشخصات مردود اعلام گردید.

از آنجائیکه حالت نخست یعنی همان حالتی که پاهای پرنده در حین پرواز باز میشدند و بالها متصل به آنرا به جوانب میکشیدند، از دید اندام شناسی (آناتومی) و نحوه قرار گرفتن بالها که امکان مناسب حرکت اندامها را به پرنده نمیدادند، دانشمندان به این نتیجه رسیدند که بالهای این پرنده برای بال زدن استفاد نمیگردیدند بلکه این پرنده از آنها بعنوان گلایدر یا سرسره روی جریان هوا استفاده مینمود تا مثلا از بالای درختی به درخت دیگر بجهند و توسط این بالها مسیر جهیدن (پرواز) و سرعت فرود آمدن را کنترل نماید

پس از فرود آمدن بر روی سطح زمین این پرندگان همواره کوشش میکردند که بسرعت خود را دوباره بالای درخت برسانند زیرا بر اثر بالهایی که نمیشد آنها را کاملا جمع کرد و درازی پرها، بر روی زمین که قرار میگرفتند کاملا بیدفاع میماندند و بدینوسیله شکار آسان و خوبی برای حیوانات دیگر میشدند.

-------------------------------------------------
بالسا با وجود اینکه از خانواده گیاهان پنیرکی است اما از گونه درختانی است که به آنها تکنوع میگویند. در خانواده درختان تکنوع تنها یک نمونه از آن وجود دارد و بالسا نیز از این گونه درختان است. محل رشد درخت بالسا جنگلهای مرطوب آمریکاست و ایندرخت میتواند تا سی متر بلند گشته و قطر تنه ای برابر با 90 سانتی متر پیدا کند.

میوه این درخت شبیه فندق است که بر روی آن کرکهایی سبز میشوند. سبکی چوب این درخت باعث گردید تا از آن بجای چوب پنبه برای ساختن مدلهای چوبی مقاوم و حتی راکت تنیس روی میز استفاده شود