لوازم برقی و مکانیکی خانگی در اروپا دهه هاست که علامتی را بر روی خود حمل میکنند که میزان درجه مصرف آنها را برای خریدار مشخص میسازند.
با این پلاکات دو هدف شخصی و گروهی دنبال میگردند. نخست اینکه هرچه مصرف دستگاههای گوناگون برای بازدهی توان مشابه ( برای نمونه دو ماشین لباسشویی با توان یکسان اما مارکهای مختلف) کمتر باشد، مسلما از میزان فشار مالی بر خریدار کاسته میگردد. دوم اینکه هرچه مصرف اینگونه دستگاهها کمتر باشد از آلودگی محیط زیست نیز کم میگردد.
در این نشانه ها میزان مصرف بصورت خطوط رنگی و حروف الفبای لاتین نمایش داده شده اند که از سبز آغاز میگردد که بهترین است و با حرف A همراه است و به سرخ که بدترین است و معمولا حرف G را با خود یدک میکشد.
بتازگی دولت آلمان بر آن شده است که کارخانه های خودرو سازی را موظف نماید تا مشابه این عملکرد را بهنگام فروش محصولاتشان عرضه نمایند، بدین معنی که خودروها بایستی در آینده بهنگام فروش پلاکاتی داشته باشند که توسط آن میزان مصرف و درجه بندی رعایت محیط زیست بنمایش گذاشته شود (ن. ک. به نگاره زیر).
بر اساس این پلاکات نیز میباشد که میزان مخارج بیمه و مالیات خودرو تا حدی تعیین میگردد.
هم اکنون در مورد تعاریف و رابطه طبقه بندی شدن خطوط رنگی این پلاکات میان متخصصین اختلاف نظرهای جدی وجود دارد. برای نمونه برخی میگویند هدف از استفاده از پلاکات بایستی این باشد تا خریدار تشویق گردد خودروهایی که دی اکسید کربن کمتری تولید مینمایند، بخرند در حالیکه درجات و تعاریف پیشنهاد شده برای نوارهای رنگین روی این پلاکاتها میزان تولید دی اکسید کربن را در رابطه با وزن خودرو قرار داده و بدینصورت یک خودروی جیپ سنگین 4WD علیرغم میزان تولید بالا دی اکسید کربن بخاطر در نظر گرفتن وزنش در جدول خودروهای سالم برای محیط زیست قرار گرفته است.
مخالفین این نظریه میگویند، اینچنین تمامی خودروها بزرگتر که برای حمل و نقل خانواده ها در نظر گرفته شده اند هیچگاه پلاکات سبز دریافت نمیکنند. در پاسخ به این گروه مطرح گردیده که عقلانی تر میبود اگر پلاکاتها در رابطه با مساحت مورد استفاده سرنشینان تعریف میگشتند تا وزن خودرو. بدین صورت خودروهای بزرگتر مورد استفاده خانواده ها نیز مالک پلاکات سبز میگشتند.
No comments:
Post a Comment