پول تنها زمانی میتواند انسان را خوشبخت کند که انسان ثروتمندتر از دیگران باشد

پول تنها زمانی میتواند انسان را خوشبخت کند که انسان ثروتمندتر از دیگران باشد. این جمله تیتر یکی از مقالات روزنامه فاینانشال تایمز بود.

در ادامه این مقاله آمده بود که چرا مردم خود را خوشبختر احساس نمیکنند باوجودیکه ثروتشان و امکاناتشان بیشتر گشته است؟ پژوهشگران انگلیسی به این نتیجه رسیده اند که داشتن ثروت و پول تنها زمانی میتواند احساس خوشبختی به انسان بدهد که ثروت انسان بیش از دیگران باشد.

یعنی بنا بر ادعای این پژوهشگران شما میتوانید تنها زمانی خود را خوشبخت تر احساس کنید که از دوستانتان، آشنایانتان، همسایگانتان و همکارانتان بیشتر داشته باشید. با داشتن پول و ثروت مقام اجتماعی شما نزد دیگران بالاتر رفته و موفقیت شخصی شما توسط آن بنمایش گذاشته میگردد. اینرا کریس بویس مدیر این پژوهش گفته است.

همچنین در این گزارش گفته شده که این توضیحی برای خوشبخت تر نگردیدن مردم در چهل سال گذشته است با وجودیکه امکانات خریدشان بالا رفته و این موضوع هنوز برای پژوهشگران شگفتی آفرین است.

شاید بد نمیبود که پژوهشگران این بیت سعدی را یکبار با دقت بیشتری میخواندند:

آن شنیدستی که در اقصای غور

بار سالاری بیفتاد از ستور

گفت چشم مرد دنیا دوست را

یا قناعت پر کند یا خاک گور

من گمان میبرم که موضوع این مقاله فاینانشال تایمز بنوعی دعوت مردم برای بیشتر بدنبال ثروت رفتن است. بیشتر دنبال ثروت و گرد اندوزی مال رفتن برابر با آسیب پذیرتر بودن است، زیرا تنها داشتن مال هدف نیست بلکه هدف اصلی هر دم بنمایش گذاشتن آن است.

این میل به نمایش گذاشتن ثروت و یا قدرت است که انسانها را به خرج کردن میکشاند و دقیقا این چیز مطلوب گروهی میباشد (همچنین ن. ک. به فرهنگ مصرف، قاتل شماره یک محیط زیست ). بدون اینکه بخواهم وارد بحث عمیق و فلسفی/اقتصادی مسئله شوم تنها به یکی از گفته های قدمای ایران بسنده میکنم : آنان که غنی ترند، محتاجترند.

اما باید موکدا بر تمامی نوشته های بالا اینرا نیزافزون گردانم، کاملا درست است که نفس داشتن ثروت به تنهایی خوشبختی نمی آورد، اما نداشتن امکانات برای رسیدن به حداقلی به اندازه کافی و در حد اندازه های معقول و متناسب عصر و وابسته به دیگران بودن برای انسانها نیز چندان خوشبخت کننده و خوشایند هم نیست و بهمان اندازه نیز میتواند که انسانها را از منظر اخلاقی، اجتماعی، انسانی آسیب پذیر سازد و دون.