ذرت به رقابت با پلاستیک برمیخیزد

وابستگی جهان به مصنوعات پلاستیکی  بیمارگونه گشته است. پلاستیک دریاها و اقیانوسها را نیز آرام نگذاشته و آنها را نیز میآلاید ( ن. ک . به زباله های پلاستیکی در دریاها ). 

سالانه 230 میلیون تن پلاستیک و یا مصنوعات پلاستیکی که به آسانی نیز قابل بازیافت نیستند در جهان تولید میگردد. ضمن بالا رفتن جهانی قیمت نفت، هزینه تولید مواد مصنوعی پلاستیکی نیز بطور قابل توجهی صعود کرده است.

سیاست، اقتصاد و موسسه های علمی جهان در جریان امر قرار دارند اما گسستن از این مواد به آسانی نیز میسر نمیباشد. بازیافت مصنوعات پلاستیکی تا حدی این مصیبت را جبران مینماید اما با تولید روز افزون مواد پلاستیکی این بازیافتها نیز جوابگو نخواهند بود. از اینرو مدتهاست که پژوهشگران در پی یافتن جانشینی مناسب برای تولیدات پلاستیکی هستند که از مواد نفتی مشتق نگشته بلکه از بازمانده های مواد غذایی باشند که بازیافتشان در طبیعت به آسانی انجام پذیرد.

آنها در پی یافتن این جانشین احتمالی راههای گوناگونی آزمایش کردند. برای نمونه از پرهای ماکیانها. 

در یک جلسه گرد هم آیی در  آمریکا دانشمندان نوعی بیوپلاستیک را عرضه نمودند که از  آرد حیوانات  تهیه شده بود. سالانه 1،35 میلیارد کیلوگرم ضایعات گوشتی و تا چهار میلیارد کیلوگرم پر ماکیانها تنها در ایالات متحده آمریکا تولید میگردد که بخش اعظم آن بدور ریخته میشود.

جالبتر، دلپذیرتر و شگفت انگیزتر از آن استفاده از محصولات کشاورزی مانند نیشکر و یا ذرت برای تهیه بیوپلاستیک میباشد. هم اکنون در اروپا بیوپلاستیکهایی که از ایندو محصول کشاورزی تهیه میگردند در بازار عرضه میشوند اما این تولیدات حتی یک درصد از کل نیازهای اروپا را قرآورده نمیکنند.

بایست دانست که بیوپلاستیکی که از گیاهان تهیه میگردد الزاما برای محیط زیست سودمند نیست  همانطور که تولید بنزین بیو (ن.ک. به E10  بنزین بیو ) خود بخود برای طبیعت مفید نبود.

پژوهشگران آمریکایی دانشگاه پیتسبورگ هفت پلاستیک ساخته شده از مشتقات نفتی، چهار گونه بیوپلاستیک و یک پلاستیک هیبریدی را با یکدیگر مقایسه کردند و متوجه گشتند که بیوپلاستیکها در حال حاضر برای محیط زیست خطرناکتر هستند تا پلاستیکهای ساخته شده از مشتقات نفتی. دلیل آن نیز استفاده از کودهای شیمیائی و سموم دفع آفاتی بودند که در کشت گیاهان مورد نیاز برای تهیه بیوپلاستیک بکار گرفته شده بودند.

در مورد مضرات پلاستیکهای معمولی آگاهی به اندازه کافی وجود دارد اما واژه بیوپلاستیک به تنهایی میتوانست مشتبه کننده باشد.

کشت صنعتی ذرت بمنظور دستیابی به مواد اولیه ارزان مورد نیاز برای تهیه بیوپلاستیکها خود فشاری بر گرده طبیعت میباشد. از آنگذشته بازیافت بیوپلاستیکها با سوزاندن و با حرارت بالا انجام پذیر است که این خود بر میزان دی اکسید کربن تولید می افزاید.

در آلمان نیز آزمایشات و مقایسه هایی از ایندست میان بیوپلاستیک و پلاستیک معمولی انجام گرفته است. 

انستیتوی انرژی و محیط زیست شهر هایدلبرگ پس از انجام آزمایشهای فراوانی به این نتیجه رسید که مقایسه میان ایندو گونه پلاستیک نتیجه را در حالت تساوی میان آنها نشان میدهد.

در پایان پژوهشگران آمریکایی و آلمانی بطور جداگانه به این نتیجه رسیده اند که بیوپلاستیک را بعنوان آلترناتیوی برای پلاستیک معمولی نباید  از نظر بدور داشت  اما تحولات و انقلابات  فراوانی در زمینه تولید و بازیافت  آن بایستی انجام پذیرد تا بر اثر آنها  بتوان از بیوپلاستیک بعنوان محصولی بیخطر برای محیط زیست صحبت نمود. تا آنزمان بیوپلاستیک محصول سبزی نیست.