چگونه اینترنت به نابود کننده محیط زیست مبدل میشود

هر جستجو در گوگل به اندازه مصرف یکساعت لامپ کم مصرف برق بکار میبرد. بدینوسیله این وبسایت بگونه کاملا خطرناکی دی اکسید کربن تولید میکند.

در گذشته برای دریافت و یا ارسال اطلاعات میبایستی انسانها و یا کتب و جراید و یا هردو جابجا میشدند. بدینگونه که اگر کسی طالب اطلاعاتی میبود، میبایست بمراکز اطلاعاتی ( کتابخانه ها، دانشگاهها و یا دیگر مکانهای مشابه) مراجعه میکرد و یا اینکه کتب و جرایدی را که عمدتا در مکانهای دیگر به چاپ رسیده بودند، میخرید. 

هم خرید و فروش کتب و جراید و هم رفتن به مراکز اطلاعاتی  عمدتا مستلزم استفاده از خودرو و وسایل نقلیه دیگر بودند. به اینصورت صرفنظر از زمان، مقدار زیادی نیز انرژی فسیلی برای این جابجائیها مصرف میگردید که خود تولید کننده دی اکسید کربن بود.

با گسترش سیستمهای اینترنتی در جهان و تبادل و انتشار اطلاعات توسط آنها بنظر میرسید که این معضل جهانی به گونه مطلوبی  بهینه شده باشد و با متصل گشتن  رایانه های شخصی به شبکه های اینترنتی و رد و بدل اطلاعات  میان اشخاص و موسسات، بار بزرگ انتشار و مبادله آگاهیها از دوش محیط زیست برداشته شده باشد. اما با محاسبه پژوهشگران دانشگاه درسدن آلمان، دانشمندان بتازگی متوجه گشته اند که مصرف انرژی توسط شبکه های اینترنتی بسیار زیاد است.

بطوریکه برآیند میشود اگر گسترش اینترنت در جوامع و دستگاههای اداری با ضریب عمومیت یافتن امروزی آن ادامه یابد، تا سال 2030 شبکه های اینترنت در جهان معادل کل برق مصرفی امروز جهان را جهت به راه افتادن نیاز داشته باشند. امروزه اینترنت و شبکه های وابسته به آن تنها سه درصد مصرف جهانی برق را بخود اختصاص میدهند.

پژوهشگران دانشگاه درسدن بر این گمانند که اگر رشد شبکه های IT  روند امروزی را حفظ نمایند، بزودی چهل درصد کل برق تولید جهان را مصرف خواهند کرد.

برای نمونه، بنا به یک قانون فدرال در آمریکا، داشتن دسترسی به شبکه هایی مانند فیس بوک و تبادل اطلاعات توسط آنها برای کودکان زیر 13 سال ممنوع میباشد اما مارک زوکربرگ Mark_Zuckerberg   موسس وبگاه و شبکه فیس بوک بتازگی اعلام کرده است که درصدد میباشد تا مجوز دسترسی داشتن به فیس بوک را برای افراد زیر سیزده سال از دادگاه فدرال آمریکا بدست آورد. 

این بمعنای بالا رفتن مصرف و بکارگیری اینترنت میباشد (در اینجا بحثی از جنبه های مثبت و یا منفی چنین اقداماتی بمیان نمیآورم زیرا این خود مقوله جداگانه ای است).

از طرفی شبکه های اینترنتی خود مقادیر معتنابهی برق مصرف میکنند. امروزه استفاده از اینترنت بهمان اندازه تولید دی اکسید کربن در جهان میکند که هواپیماهای  شرکتهای هوایی جهان در مجموع تولید میکنند.

از سوی دیگر درست است که جابجائی اطلاعات توسط اینترنت، نیاز به جابجائی کتب و نشریات را محدود میسازد اما خود کامپیوترها که هر قطعه شان در جائی تولید میگردد، برای سرهم شدن میبایست که جابجا شوند و پس از تکمیل کار سرهم نمودن دستگاه،  خود این دستگاهها بایستی از محلی به محل دیگر انتقال یابند و این خود بدون مصرف انرژیهای فسیلی که توسط کشتی ها، قطارها و هواپیماها انجام میابد، امکان پذیر نیست.

نمونه دیگر همانا بازیهای کامپیوتری(اینترنتی) میباشد که بطور متوسط سالانه 1751 کیلووات ساعت برق را مصرف میکند (ن. ک. به تعریف ساده یک کیلو وات ساعت چیست؟ ). این میزان برق مولد 1،17 تن دی اکسید کربن در سال میباشد.

گرین پیس نیز با گزارشی زیر نام «اطلاعات کامپیوتری تو تا چه حد آلوده هستند؟» اخیرا کوشش نموده تا  در این زمینه به روشنگری گسترده بپردازد. در خاتمه این گزارش آمده است که با انرژی سده نوزدهم تکنولوژی سده بیست و یکم را به راه انداختن اشتباه محض میباشد و درخواست نموده که منابع تولید برق را سریعا و جدا بازنگری کنند.

برق مورد نیاز اینترنت میان 50 تا 80 درصد از راه انرژیهای فسیلی تامین میگردد. برای مثال مرکز اطلاعاتی و نگاهداری فایل شرکت  Apple در کارولینای شمالی قرار دارد. ایالتی که 69 درصد از برق مورد نیاز خود را از  منابع انرژی فسیلی و سی و یک درصد باقیمانده را از نیروگاههای هسته ای تامین میکند.