عسلداران سه هزار سال پیش

سه هزار سال پیش بشر قادر بود که صدای وز وز زنبورهای عسل پرورشی را در خاورمیانه بشنود.

دانشمندان بازمانده های زنبورهای عسل را در کندوهای گلی ساخته شده بدست انسان پیدا کردند. این آثار یافته شده شواهدی هستند بر اینکه در عهد باستان زنبورداری و کندوداری در ابعاد بزرگ وجود داشتند.

یک تیم کاوشگر بین المللی که موفق به یافتن آن در تل رهوTel Rehov واقع در دره اردن گردید. آنها بازمانده لانه های زنبوری پیدا کردند که در آنها ملکه، زنبور کارگر و تخمهای بازنشده زنبور وجود داشتند.

این خود دلیلی کافی بود برای اثبات پرورش زنبور عسل توسط انسان برای بهره وری از موم و عسل آنها.

پیشتر هم در نقاشیهای دیواری مصر و در هیروگلیف ها طرز تهیه موم و عسل بنمایش گذاشته شده بودند اما تاکنون هیچ گونه مدرکی که دال بر پرورش زنبور عسل باشد پیدا نشده بود.

بخاطر همین هم واژه عسل را که در انجیل آمده بود را از سوی کلیسا بمعنای شیرین که مقصود از آن انجیر و خرما میباشد، تفسیر مینمودند. بخصوص اینکه در انجیل تعریفی از پرورش زنبور عسل نشده بود.

محفظه های گلی را چند سال پیش یافته بودند. اکنون با یافتن بازمانده زنبورهای عسل محصور شده در باقیمانده عسل و موم موجود در این کندوها، فرضیه کندو بودن این محفظه ها و پرورش زنبور عسل در آنها به تائید رسید.

اشتفان فوکس از انستیتو زنبورشناسی اوبراورزل Oberursel در نزدیکی فرانکفورت میگوید : پژوهشهای انجام شده بر روی بالها و پاهای زنبورهای یافته شده مشخص ساخت که این زنبورها با گونه زنبورهای بومی فعلی تفاوت دارند و این بزرگترین شگفتی در جریان این کشف بود.

احتمالا این زنبورها توسط ساکنین تل رهو از ناحیه آناتولی وارد این منطقه شده بودند زیرا زنبورهای آناتولی کمتر نیش میزدند و بیشتر عسل تولید میکردند.

از آنجا که حدود دویست کندو در میان شهر قرار داشته است میتوان گمان برد که این کندوها و زنبورهایشان در نظر مردمان آن عصر بسیار ارزشمند بوده اند که از آنها در میان شهر مراقبت بعمل میآمده است. ساختمانی که کندوهای باستانی در آن یافت شده است احتمالا به اواخر سده دهم یا اوایل سده نهم پیش از میلاد تعلق داشته و از آن ببعد رو به ویرانی گذاشته است.