باتری عمل شدنی یا تخیلی؟

بیشتر اهل فن کمابیش بر این باورند که در حال حاضر وضعیت  خودروهای برقی در موقعیتی نیست که تمامی توقعات بشر را به آنصورتی که در رسانه ها و تبلیغات از آن گفته میشود، برآورده کنند ( ن. ک . به آیا خودروهای برقی واقعا پاک هستند؟ ) .

هرچند که خودروسازان آغاز به تولید انبوه  نمونه های مختلف کرده اند و خریدارانی نیز در انتظارند تا با خرید خودروهای نو، خودی نشان دهند اما تکامل خودروهای برقی هنوز چند مرحله به روز در امر تکمیل و تصحیح طرحهای پیش نویس را در مقابل دارند تا به مرز قابل قبولی برسند.

خبرگان فنی معتقدند که مرحله تبدیل سوخت فسیلی به سوخت برقی را میبایستی  با گذر از مرحله خودروهای هیبریدی طی کرد زیرا با این عمل دریچه های ناشناخته زیادی برای بکار گرفتن روشهای نوینی در بخدمت گرفتن تولید و ذخیره کردن انرژی  که از پیش معلوم نبودند در مقابل دیدگان ما باز خواهند شد.

سازندگان اتوبوس و کامیونها نیز به این موضوع پی برده اند و با بکار بستن روش هیبریدی در مدلهای نو خود موفق گشتند که تا هفت درصد از مصرف سوخت خود را کاسته و ضمن آن بر بازدهی فرآورده های خود بیفزایند. همچنین بسیاری از خودروسازان سواریهای شخصی در کنار عرضه مدلهای معمولی و مدلهای برقی خویش مدلهای هیبرید را نیز همزمان به پیش میبرند،  از آنجمله است کارخانه خودروسازی ولوو.

ولوو میخواهد که از این مرحله گذران استفاده نموده و نخست مدل هیبریدی خود و پس از آن مدلهای برقی خود را به بازار عرضه نماید که خصوصیت ویژه ای دارند.

آنها در نظر دارند که با همکاری کالج سلطنتی لندن Imperial College London ، در آینده بخشهای بزرگی از بدنه خودرو (سقف، کاپوت، گلگیرها و درها) و حتی شاسی را به باتری مبدل سازند. هشت کارخانه و انستیتوی دیگر اروپایی در کنار ولوو و کالج سلطنتی لندن در به تحقق رساندن این پروژه همکاری و تلاش میکنند.

قرار است که نخست  ماده ای از پلیمر و الیاف کربنی ساخته شود که از یکطرف بتواند برق را  در خود  ذخیره نماید و از طرف دیگر چنان  محکم و در عین حال سبک باشد که  بتوان از آنها در ساخت  قطعات  خودرو استفاده کرد. ولوو تصمیم  دارد تا بدینوسیله  تا پانزده  درصد از سنگینی  خودروهای  خود  بکاهد و از این راه مصرف سوخت خود را کم نماید.

گروه پژوهشگر و طراح میخواهد که در سه سال آینده نخست توان ذخیره برق و سازه این ماده جدید را دایما به روز نموده و سپس عمده تلاش خود را بر روی قابلیت تولید صنعتی و بالا بردن کاربرد این تولیدات در قطعات خودرو متمرکز نماید.

مهندس بخش آزمایش، تحقیق و پژوهش کارخانه ولوو  آقای  پر- ایوار سلرگرن Per-Ivar Sellergren اظهار داشت : ما با توان و تجربه ای که داریم کمک خواهیم کرد تا این تکنولوژی نوین امکان پذیر گردد. هم اکنون در نظر داریم که نخست در محل قرار گرفتن چرخهای زاپاس خودرو این گونه باتریها (خازنها) را تعبیه نماییم.

مسلم است که برای به راه انداختن یک خودرو وجود چنین چیزی به تنهایی کافی نخواهد بود اما ما امیدواریم که بتوانیم دستکم برق مورد نیاز سیستم استارت – استپ  Start-Stop  را از این محل تامین نماییم. این برای همه یک آغاز موفقیت آمیز خواهد بود.

بدیهی است که چنین طرحها و ایده هایی منتقدانی را نیز دارند. آقای گرهارد هرپل  Gerhard Hörpel  یکی از مدیران بخش تازه تاسیس مطالعه بر روی باتریها و خازنهای خودروی  دانشگاه مونستر آلمان   Universität Münster به آینده این پروژه و عملی بودن آن چندان خوشبینانه نمینگرد.

نخستین واکنش او در برابر مطرح شدن این ایده بدینصورت بود که خیلی تخیلی میباشد. او افزود کلا ذخیره کردن برق در بافتهای الیاف کربنی امکان پذیر است اما باید توجه نمود که فرم خازنهای برقی بایستی همگون باشند و شکل بدنه خودرو چنین امکانی را در اختیار ما قرار نمیدهد. بدنه خودرو بخاطر اجبار در ائرودینامیک  بودنش که مقاومت باد را توسط آن کم مینماید از قوانین خود پیروی میکند.

هرپل ادامه میدهد با توجه به دانش و امکانات امروزی بشر خواست چنین کاری را اگر بخواهیم مودبانه در موردش نظر دهیم، باید ماجراجویانه بنامیم و با کنار گذاشتن رعایت نزاکت تنها میتوان گفت که حماقت محض است.