سختیهای نو، موقعیتهای نو

دستکم در اروپا و آمریکا این اواخر همه جا صحبت از خودروهای برقی و چگونگی جا افتادن آنها در جوامع میباشد. خودروهای برقی هم اکنون از سوی برخی خودروسازان عرضه میگردند و خریدارانی نیز پیدا کرده اند. در این نوشتار نمیخواهم گفتگو را به سوی اینکه آیا این خودروهای برقی همان چیزی هستند که ادعا میکنند یا نه بکشانم. در اینمورد پیشتر هم نوشته ام ( ن. ک. به آیا خودروهای برقی کاملا پاک هستند؟ ).

این نوشتار را مختص به چیز دیگری میکنم که در رابطه با خودروهای برقی است. در واقع بیشتر به باتریهای خودروهای برقی مربوط میشود.

در حال حاضر باتری خودروهای برقی بطور میانگین پس از پیمودن صد کیلومتر خالی گشته و نیاز به پر کردن پیدا میکنند. این موضوعیست که بخصوص در اروپا و آمریکا میتواند به معضلی مبدل گردد.

پر کردن باتریها با دانش امروزی بشر بدو صورت میتواند انجام گیرد. یا باتریها را در خانه به برق وصل میکنند ( زمان انجام اینکار را معمولا برای از شب تا صبح در نظر گرفته اند) که این نوع پر کردن باتری بواسطه داشتن سیستم های برقی خانگی تا ده ساعت هم بطول میکشد. از آن گذشته برای خیلیها که در آپارتمانهای چند طبقه زندگی میکنند چنین  امکاناتی  وجود ندارد.

شیوه دوم پر کردن باتریها در پمپ بنزینهایی است که خدمات برقی نیز عرضه مینمایند. در این مدل پرکردن باتریها بواسطه داشتن سیستم برقی متفاوت از خانه میان نیم ساعت تا یکساعت بطول می انجامد.

این دقیقا همان فرصتی است که خیلیها انتظارش را میکشیدند تا به کسب و کار بپردازند. میان نیم ساعت تا یکساعت در پمپ بنزین منتظر پر شدن باتری ماندن چیز خسته کننده ای است.

اخیرا برخی از پمپ بنزینها با گسترش خدمات خود موقعیتهایی را فراهم آوردند و یا میخواهند که فراهم آورند تا مشتری بتواند در مدتی که باتری خودروی او پر میگردد به بازی با دستگاههای اتوماتیک بازی و دستگاههای برد و باخت،  خرید روزمره، صرف قهوه و شیرینی و بعضا نیز صرف غذا بپردازد.

همزمان نیز بسیاری از فروشگاههای بزرگ و زنجیره ای با نصب پریزهای مخصوص در محوطه های پارکینگ خود کوشش بعمل آورده اند تا از فرار مشتریانی که دارای خودروی برقی هستند (و یا خواهند بود) به پمپ بنزینها جلوگیری نمایند. 

در کشور سوئد یکی از شعبات فروشگاه زنجیره ای فست فود مک دونالد در محوطه پارک خودروهای خود پریزهای شارژ سریع باتری برای خودروهای برقی نصب کرده و امیدوار است که بدینوسیله بتواند بر تعداد مشتریان خود بیفزاید ضمن  اینکه از آن برای تبلیغات بسود خود استفاده نماید. این شعبه میخواهد که خود را بدینوسیله حامی نگاهداری و حفاظت از محیط زیست نشان داده و خوشنام گردد.

برای اینمظور این فروشگاهها از سیستم  PLC,  Power Line Communication استفاده میکنند (ن. ک. به  پمپ برقی (چیزی شبیه پمپ بنزین) در گاراژ منازل ).

دولت آلمان در نظر دارد که تا سال 2020 یک میلیون خودروی کاملا برقی را به خیابانها بکشاند. برای پمپ بنزینها ساده ترین راه تعویض باتریهای خالی بصورت اتوماتیک و یا نیمه اتوماتیک  میبود اگر :

1- باتریهای خودروهای مختلف، یک اندازه و یکسان میبودند.

2- اگر محل قرار گرفتن باتریها در خودروها مختلف  جاهای گوناگونی نمیبود. خودروهای باتریهای برقی از صندوق عقب گرفته تا زیر صندلیها و بخش جلوی خودرو با اندازه ها و اشکال مختلف تعبیه شده اند.

عمل تعویض اتوماتیک باتری که به آن Quick Drop میگویند، اگر دو مشکل نامبرده بالا وجود نمیداشتند میتوانست در اسرع وقت بصورت کاملا اتوماتیک انجام پذیرد. میانگین قیمت دستگاههای اتوماتیک تعویض سریع باتری در حال حاضر چیزی برابر با 700 هزار یورو میباشد. تا زمانیکه برای ساخت و اندازه باتریها استانداردهای مشخص، بین المللی و همگانی تعریف نگردد، پمپ بنزینهایی که بخواهند به تعویض باتری بپردازند بایستی که انباری داشته باشند که در آنها باتریهای خودروهای مختلف را جمع آوری کنند و این نیز مشکل جا و فضا را بدنبال دارد.

برخی از سازندگان بزرگ خودرو زرنگی بخرج میدهند و منتظر میمانند تا مسائل و مشکلات  باتریها و خودروهای برقی در سطح بین المللی به پائین ترین اندازه ممکن برسد تا پس از آن به تولید خودروهای برقی روی آورند.

ایندسته از خودروسازان میخواهند که از این راه هزینه های طراحی را برای خود به حداقل ممکن برسانند و دست آخر نیز از تجارب دیگران استفاده کنند.

این شیوه تجاری  بسیار خطرناک، حساس اما امکان پذیر است ولی نه برای هر خودروسازی.