اورانگ اوتانها به تناسب اندازه جثه شان نسبت به پستانداران دیگر، استادان طبیعی مصرف کم، صرفه جویی و قناعت میباشند. احتمالا آنها نیازهای خود را با دورانهای بحرانی برای دسترسی به غذا هم آهنگ کرده اند اما برای این کار نیز بهای گزافی را میپردازند.
اورانگ اوتانها بخش اعظمی از زندگی خود را بر روی شاخه های درختان جنگلهای حاره در سوماترا و بورنئو سپری میکنند و برای یافتن میوه جات و عسل به شاخه های درختان آویزان هستند.
این حیوانات تنها زمانیکه در مضیقه قرار بگیرند به روی زمین میآیند. اورانگ اوتانها حتی شبها را نیز در لانه هایی که بر روی درختان بنا کرده اند تا مدت 12 ساعت بخواب میروند تا دوباره روز فرا رسد.
با وجود داشتن فعالیتهای بدنی روزانه، اورانگ اوتانها انرژی کمتری مصرف مینمایند.
یک تیم پژوهشی بین المللی از دانشگاه سنت لوئیز واشنگتن به سرپرستی هرمان پونتزر این موضوع را از طریق آزمایش دریافت. این تیم که در طول دو هفته بر روی سه حیوان بالغ و یک اورانگ اوتان جوان مطالعه و تحقیق میکرد با آزمایش بر روی بازمانده های ادرار این حیوانات و اندازه گیری و آنالیز کربنهای موجود در آن به این نتیجه رسید.
از روی آزمایش ادرار حیوانات میوان به مقدار غذا و نوع سوخت و ساز در بدن جانوران پی برد.
مقدار انرژی مصرفی این گونه حیوانی بنا به نتایج آزمایشات چیزی حدود 1200 تا 2000 کیلو کالری در روز است.
برای مقایسه، انسانها به مقدار انرژی میان 2000 تا 3000 کیلو کالری در روز نیاز دارند و همین نیز سبب میشود که حجم مغز انسانها بتواند بزرگتر گشته و قادر گردد عملیات بیشتری را بعهده گیرد وعلاوه بر آن انسان توانایی زاد و ولد بیشتری نسبت به اوتانها داشته باشند.
علت اینکه چرا اورانگ اوتانها انرژی کمتری مصرف میکنند را هنوز نتوانسته اند با قاطعیت پیدا کنند اما دانشمندان گمان میبرند که توسط این خصیصه، اورانگ اوتانها میتوانند حتی در زمانیکه بر اثر کمبود بارانهای حاره ای وضع درختان خراب شده و غذای ایشان کمیاب میگردد، نسبتا راحت به زندگی روزمره خود ادامه دهند.
البته این خصلت به قیمت رشد آهسته و زاد و ولد کمتر آنها تمام میشود.
در حال حاضر بخاطر محدود گشتن و مخدوش شدن فضای زیست این حیوانات توسط انسانها، نسل اوتانها در چند قدمی خطر منقرض شدن قرار دارد.
No comments:
Post a Comment